Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door filosoof
In 't kort dus: niets gevonden, juist geruchten...
|
BRUSSEL: EURABIA
“Ik zag in Brussel enkel getto’s, vol moslims met middeleeuwse opvattingen die op geen enkele manier in contact staan met de Belgische samenleving. Sterker, ze verachten die samenleving.. Brussel is het ideale broeinest voor extremisten, want de stad is complex, chaotisch en anoniem. Controle is er niet. Integratie al evenmin.”
“Hoe hoger opgeleid, hoe meer ze zich tegen de westerse wereld keren. Ze verachten het gastland, maar aanvaarden wel gretig de uitkeringen die ze genieten. Echte moslims voelen zich superieur aan de losbandige autochtonen. België is in hun ogen een land van wulpse vrouwen, hoerenlopers, zatlappen en biggenvreters. Dat menen ze echt en ze zeggen het ook met zoveel woorden. Nog sterker en gevaarlijker: ze prediken dat onophoudelijk bij ongeschoolde geloofsgenoten, die hun argumenten zonder nadenken slikken. Integratie is voor hen een ongelovige daad en bijgevolg onbespreekbaar.”
“Voor de buitenwereld verkondigen bebaarde mannen de islam van de liefde en de vrede. Als ze onder elkaar zijn, gaan ze fel tekeer tegen het Westen, de joden en de boeddhisten. Ze kanten zich tegen de moderne wetenschap, vrije democratische politiek en nog het meest tegen de zeden. In Brussel vind je vreselijke boekhandels, zoals in de Lemonnierlaan en de Brabantstraat, vol antisemitische lectuur en opruiende boekjes met ‘agitprop’. Die geschriften zijn racistisch en bij wet verboden. Ik heb dagen in die boekhandels rondgehangen, maar heb er nooit politie gezien.”
“In het centrum van Sint-Jans-Molenbeek, Sint-Gillis, op de grens van Molenbeek en Anderlecht, in de Marollen en langs de as van het Noordstation naar het Zuidstation. Kortom: in het centrum van de Europese hoofdstad. Daar liggen de echte kweekvijvers van het extremisme. Ze zijn veel talrijker dan iedereen denkt. Het zijn buurten met een moordende sociale controle vanuit de islamitische gemeenschap. Een jonge moslima die op straat een sigaret rookt of een jongen zoent, wordt binnen de vijf minuten verklikt en krijgt ervan langs. De tamtam werkt perfect. Diezelfde sociale controleurs sluiten wel hun ogen voor iemand die wekenlang met jerrycans benzine rondzeult of verdachte pakjes naar zijn huis sleept. Zo iemand aangeven, vinden ze verraad.”
“De extremistische buurten in Brussel zijn gedroomde schuiloorden voor het geboefte. Ik ken zware Algerijnse criminelen die al jaren rondhangen in Molenbeek zonder dat ze ook maar één keer gecontroleerd werden. Het verwondert me dan ook niet dat Abdelkader Belliraj zes moorden kon plegen in Brussel zonder dat iemand hem aangaf.”
“Wie in Vlaanderen ook maar één kritische vraag durft te stellen over de vermeende culturele samenleving, wordt onmiddellijk weggezet als racist, fascist en Vlaams Belanger. Waarom stelt de politiek geen kritische vragen bij de activiteiten van extremisten? Vlaanderen is op dat vlak wel erg bekrompen. De multiculturele samenleving is een heilig huisje, waaraan je niet raakt. Ik ben helemaal niet rechtser geworden door mijn ervaringen in Brussel, wel kritischer. De schellen zijn van mijn ogen gevallen.”
Arthur van Amerongen in Het Laatste Nieuws, 27.02.2008