Los bericht bekijken
Oud 13 februari 2004, 16:05   #11
Peter Mertens
 
 
Peter Mertens's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 8 februari 2004
Locatie: Antwerpen
Berichten: 66
Standaard

Betse Dies,

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dies
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peter Mertens
Een drijfveer als motor waarbij alles wat geproduceerd wordt, ook weer ten goede komt van de mensen. In het kapitalisme werk je uiteindelijk om de grootste aandeelhouders rijk te maken.
Is dat zo? Ik werd altijd betaald als ik ging werken voor een ander en vervolgens kon ik met dat geld zaken of diensten kopen waarvan ik van oordeel was dat ik ze nodig had of dat ze mij een meerwaarde opleverde. Ik neem aan dat dit bij u ook zo is of gaat u voor de mooie ogen van uw baas werken, of - erger nog - dwingt men u om te gaan werken voor een ander?
Natuurlijk word je verloond als je gaat werken voor een ander, maar het loon is slechts een deel van je arbeidsvrucht. Het andere deel vloeit naar de patroon die rijk wordt op jouw arbeid. Waar het hier om gaat is het volgende: er vloeit elk jaar minder geld naar de werkende bevolking en meer naar de banken, de bedrijven en de staat.

In 1981 waren de lonen nog goed voor 62 % van de totale inkomens in België. In 2002 was dat al gedaald tot nog maar 41 % ! Al de rest van de rijkdom (die tussen haakjes door de werkende mensen wordt geproduceerd) gaat naar de kapitalisten (maar liefst 34%, tegenover 26% in 1981) en ook naar ... de staat (maar liefst 24%, tegenover 11% in 1981).
Dat extra geld voor de staat dient vooral om de interesten op de staatschuld af te betalen, waardoor de banken slapend rijk worden (niet iedereen moet namelijk werken om geld te verdienen).


Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dies
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peter Mertens
Maar toch nog over het fabeltje dat in een communistisch land iedereen evenveel verdient.Bijvoorbeeld Cuba: het principe is : loon naar werken
Goed, dus wie meer werkt mag meer verdienen. Now the can of worms is open. Want wie meer verdiende, heeft nu plots meer. De kloof tussen arm en rijk is geboren, en kan niet meer weggewerkt worden.
Ergo: gelijke kansen aan de start is genoeg.
Ik begrijp wel wat je wil zeggen, Dies, maar dat is nu net mijn punt : in Cuba vertrekt iedereen effectief met gelijke kansen aan de start, in een kapitalistisch land als België vertrekken de rijken met een serieuze voorsprong aan de start.

Twee voorbeeldjes :

- de familie Janssen, eigenaar van de chemiegroepen UCB en Solvay. Hun rijkdom wordt geschat op 1,3 miljard Euro (51,6 miljard frank). Hoe word je zo rijk? Door generaties lang tienduizenden arbeiders voor jou te laten werken en de opbrengst in je zak te steken. Als jij als werkende mens massaal overuren doet en elke maand 500 Euro opzij te kunnen zetten (alhoewel, de helft van de arbeidersgezinnen kan anno 2004 zelfs niets meer sparen, volgens een studie van de UFSIA), dan duurt het nog 216.666 jaar voor je de familie Janssens inhaalt. Gelijke kansen aan de start?
- Maurice Lippens, de man die liever geen arbeidersgezinnen met frigobox op het strand van Knokke ziet. Vijfde plaats in de ranking van rijkste mannen van Belgie, volgens sommigen eerste plaats op de lijst van arrogantste kapitalisten. Rijk geworden door de ASLK-staatsbank (opgestart met ons belastingsgeld!) op te kopen voor belachelijk weinig geld. Lippens heeft ondertussen een appeltje voor de dorst van 620 miljoen euro, ofte 25 miljard frank.

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dies
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peter Mertens
terwijl een topman van De Post veel geld verdient
Dat lijkt mij eender een pleidooi tegen de staat en tegen centraal 'democratisch' bestuur dan een pleidooi voor meer staat en centralisme.
Dies, even een hardnekkig misverstand uit de wereld helpen. Communisten pleiten voor een communistische samenleving, een klassenloze samenleving waar er dus ook geen staat meer nodig is. Maar om dat te bereiken, is ze - zolang er op aarde nog een uitbuitende klasse bestaat en dus ook uitgebuitenen - een overgangsperiode nodig, een periode van socialisme

Ik probeer dat kort uit te leggen :

- in het kapitalisme functioneert de staat ten voordele van de kapitalisten : wetten maken in het voordeel van banken, bedrijven en aandeelhouders, de arbeiders opleiden zodat de bedrijven hier goede, geschoolde, hard werkende arbeidskrachten hebben, belastingen innen, zorgen dat er niet teveel stakingen en protesten zijn, enzovoort. Wat de PVDA wil, is dat de staat méér doet voor de arbeiders, maar dat doet ze alleen tégen haar goesting, onder zware druk van de arbeidersklasse (kijk naar de invoering van de sociale zekerheid, ingevoerd na de Tweede Wereldoorlog, tégen de zin van de overheid en de bedrijven, onder druk van de werkende bevolking)
- in socialistische landen (Cuba bijvoorbeeld) is er nog altijd een staat, maar die werkt niet meer voor een kleine superrijke minderheid van de bevolking, maar ten voordele van de overgrote meerderheid van de (werkende) bevolking. De staat zorgt ervoor dat iedereen 'gelijke kansen krijgt aan de start'. De staat gebruikt de rijkdom die in de economie geproduceerd wordt om gratis gezondheidszorg, gratis onderwijs, gratis rusthuizen, enzovoort te betalen. De staat zorgt ervoor dat kapitalisten geen 1000 man voor zich kunnen laten werken om dan zelf de opbrengsten persoonlijk in hun zak te steken.
- zolang er kapitalisten bestaan, zullen ze blijven proberen om het socialisme kapot te maken. Hoelang proberen de Cubaanse plantage-bezitters, bordeelhouders en industriëlen, die na de revolutie naar Miami gevlucht zijn, al niet om Cuba kapot te maken? Zolang de Reagans, Clintons en Bushes bestaan die erop uit zijn het kapitalistische 'recht en orde' in Cuba te herstellen, heb je dus een staat nodig in Cuba.

groeten,

P'ter
__________________
www.petermertens.be
Peter Mertens is offline