Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18
Topmanagers hebben vaak een lange opleiding achter de rug. Ze kennen de achterpoortjes van alle regeltjes goed genoeg zodat ze lasten aan de staat kunnen ontwijken. Rijke mensen doen meer beroep op de cultuurevenemten die worden gesubsidiëerd (theater, opera, kunst, ...). Ze doen meer beroep op onze ontzettend kostelijke gezondheidszorg. Ze leven langer waardoor ze langer een pensioen zullen uitbetaald worden wat in hun geval torenhoog is, en waardoor ze ook meer gebruik maken van de diensten van de gezondheidszorg.
|
Ik vind overigens dat je hiermee weg stapt van je idee van belastingen als solidariteit. Opeens lijkt het alsof je wil zeggen dat diegene die van de dienst gebruik maakt, de dienst ook maar moet betalen. Dat is geen solidariteit meer, dat is gewoon handel.
De overheidsdiensten zijn voor iedereen even toegankelijk. Dat niet iedereen ze evenveel gebruikt of nodig heeft, is een feit, maar dat doet niets af aan die toegankelijkheid.
Het lijkt me niet de bedoeling van gemeenschappelijke diensten dat ze gekocht worden door diegene die er gebruik van wil maken als hij er genoeg geld voor heeft.
Belastingen zouden afhankelijk moeten zijn van het inkomen, niet van het gebruik van de overheidsdiensten.
Rijken dragen sowieso meer bij aan overheidsdiensten dan armen.
De vraag is hoe het te rechtvaardigen valt dat ze dit, zoals in jouw opvatting, onevenredig doen. Dat iemand die 4 appelsienen heeft, er 1 moet afstaan, maar dat iemand die 16 appelsienen heeft, er geen 4, maar pakweg 8 moet afstaan, dus.