Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc
Ik heb de indruk dat veel mensen de marxistische ideologie willen herinterpreteren zodanig dat het met hun eigen leven valt te verzoenen. Marxisme is wat ons vandaag goed uitkomt en als dat morgen niet meer het geval is dan "herformuleren" we het gewoon. Een beetje zoals sommige organisaties/mensen vinden dat ons concept van partijopbouw niet meer van deze tijd is omdat ze bijvoorbeeld te lui zijn om om 6 uur 's morgens ergens aan een piket te gaan staan. Enfin moeten zij weten.
Ik ben ook niet akkoord dat het onmogelijk is om consequent anti-kapitalistisch discours te hebben anno 2008 in West-Europa. Iemand als Besancenot doet dit zeer goed en is vandaag één van de populairste politiekers in Frankrijk. Frankrijk is uiteraard Vlaanderen niet en uiteraard moeten we daar rekening mee houden. Ik heb trouwens de indruk dat het vandaag al makkelijker gaat dan een aantal jaar terug om anti-kapitalisme aan de man te brengen. Misschien niet direct in zijn globaliteit maar zeker op een aantal concrete dossiers zoals energie etc....
|
Ik heb inderdaad besloten om mij niet voor te doen als een working class hero, en momenteel ben ik ook non-actief. Daarom is de analyse van een gewijzigde maatschappij niet minder waar. Jullie hebben geen valabel antwoord op postmoderne concepten zoals het gefragmenteerde subject, er bestaat niet zoiets als "de arbeider". In dit echec is het kapitaal aan zet om te bepalen wat de identiteit van de onderdrukten inhoudt, niet omgekeerd. En dat houdt enkele pijnlijke implicaties in op vlak van partijpolitiek. Het proletariaat bestaat nog steeds, maar de vorm domineert meer dan ooit de geest. Het bestaat in zijn ontkennende toestand. Het is dan ook een kortzichtige tactiek om vast te houden aan het idee dat die vorm nog altijd bestaat, dat is wat de vakbonden hebben gedaan. Dat is ook de reden waarom ze in Europa een leegloop van de stal zagen.