Velen zullen zich nog wel herinneren dat bij een selectieproef voor ongeschoolde arbeider bij de stad Antwerpen slechts 3% van de allochtonen slaagden, een dikke streep door het diversiteitsprogramma van de stad.
De stad die zeer verveeld zat met de zaak zocht en vond een oplossing.
Gewoon de ''moeilijkheidsgraad'' van de selectieproeven verlagen en klaar was kees.
Eerst moest men natuurlijk bepalen wie allochtoon is, kwestie van op voorhand te weten wie men bij de selectieproeven moest bevoordelen.
Hoe dat bevoordelen in de praktijk werkt kom ik later nog wel op terug.
Eerst de definitie van allochtoon volgens de stad Antwerpen.
Zijn allochtoon - alle mensen met een vreemde nationaliteit
behalve West-Europeanen, en ook Belgen met een vreemde voor én achternaam.
Medio 2007 werd dan een alternatieve selectieprocedure voor 153 straatvegers opgestart die fundamenteel totaal anders was dan de standardproeven.
De vacature werd bekendgemaakt bij allerlei ''toelatingsorganisaties'' voor allochtonen.
Autochtonen en allochtonen van West-Eurpese afkomst moesten het zelf maar uitzoeken dus.
En dan zijn we nu op het punt gekomen hoe die proeven gemakkelijker te maken.
Bij het débacle van die vorige selectieproef waar slechts 3% allochtonen slaagden had men ondervonden dat het grootste probleem de kennis van het Nederlands was.
Dus zelfs allochtonen van de derde of vierde generatie beheersen nog altijd niet voldoende de taal om in een proef voor
ongeschoolde arbeider te slagen.
Maar ook hier had de stad Antwerpen, vindingrijk als ze is, een oplossing voor gevonden. Hét ei van colombus!!!!
We schaffen toch gewoon het
schriftelijk examen af - geen taalkennis meer nodig - en voor het minimale schriftelijk deel waar we wettelijk niet onderuit kunnen, werken we met
prentjes.
Dat met prentjes werken kan je vergelijken met wat wij zeggen tegen iemand die het na langdurig uitleggen nog niet begrepen heeft:
eddet verston of moetek der een tekeningske bij maken?
Maar na al die maatregelen was men natuurlijk nog niet zeker van de slaagkansen van genoeg allochtonen.
Dus nu het aspect bevoordelen waar ik het in 't begin van mijn post over had.
Om zeker te zijn dat de jury geen ''verkeerde'' beslissingen nam kregen alle juryleden een cursus diversiteit.
Maw - de jury moest niet kijken of de antwoorden juist waren,maar wel of het antwoord afkomstig was van de juiste doelgroep - allochtonen.
Het is eigenlijk onnodig te vermelden dat het streefcijfer van geslaagde allochtonen gehaald werd.
En dan durft de stad na al dat gesjoemel nog zeggen dat ze daar trots op zijn.
De allochtonentewerkstelling aan de haven is voor de stad Antwerpen ook nog een pijnpunt dat ze willen oplossen.
Daar zijn de belangrijkste obstakels een diploma en ervaring. Op korte termijn worden die voorwaarden herbekeken en
versoepeld
Dat door gemis aan ervaring/diploma in een gevaarlijk beroep als havenarbeider er mogelijk meer accidenten kunnen gebeuren zal de stad Antwerpen blijkbaar een zorg wezen, als er maar genoeg allochtonen aan het werk zijn daar.
En dan komt nu de uitsmijter van hypocrisie.
'' De stad selecteert de beste man of vrouw voor de job. De belastingbetaler heeft daar recht op.
De lat mag niet naar beneden''