Hetgeen ik me het meest herinner over het feit dat ik één klas (1.5jaar jonger) heb overgeslagen was het verschil dat er ontstond tijdens mijn puberjaren.
Voor de "rest van de wereld" was ik 'maar' 13 of zoiets, maar mijn vriendinnen waren wel 14 en 15.
Buiten school 'mocht' ik nog niets wat mijn vriendennetjes wel mochten. Een jaartje later 'mocht' ik nog niet binnen in de cinema waardoor we steevast moesten foefelen.
Ik kan daar honderden voorbeelden van geven, en geloof me, ik voelde me werkelijk achteruitgestoken in die periode.
Toen mijn eigen dochter eveneens vervroegd aan de lagere school begon, nam ik me voor dat probleem te vermijden en haar als gelijke met haar schoolvrienden te beschouwen.
Maar ook dat is niet echt gelukt: de buitenwereld pikt zoiets niet echt.
|