Ik ben het volmondig eens (verrassend he
) met Solidarnosc en Samsa. Behalve dan wanneer Samsa zegt dat de andere LSP'ers geen constructieve antwoorden gaven. De verdienste van de LSP'ers hier is dat de discussie over politiek begint te gaan, ipv de verwijten van sectarisme en algemene dooddoeners als "er moet meer samenwerking komen ter linkerzijde". En een steekje links en rechts over je academische achtergrond moet kunnen, je moet dat zien als een soort van collegiale zelfspot
Ik zou het volgende nog willen aanvullen op Soli en Samsa. Het valt me op in de heer Lievens zijn betoog dat hij iedere programmatorische kwestie ontwijkt. Een voorbeeld:
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Matthias L
Wat de linkerzijde m.i. dus concreet zou moeten doen is (geloofwaardige, dus niet �* la Raf V) initiatieven nemen om contacten te smeden tussen linkse groepen en allerlei militanten en trekkers van de sociale strijd.
|
En dan worden er verder nog wat voorbeelden gegeven zoals eenheid rond de strijd voor een beter milieu, antiracisme ... Maar de vraag is: welke strijd? Antifascisme in de vorm van actieve mobilisaties met een politiek karakter zoals de anti-NSV betoging waar LSP voor staat, of ballonnen oplaten en uit de kleren gaan tegen racisme zoals Comac de voorbije 2 jaar gedaan heeft. Op zich geen probleem met die acties, maar wel als het de focus wordt. 2 jaar geleden, ruim voor de anti-NSV betoging in Antwerpen, ben ik met de toenmalige Comac-voorzitter rond de tafel gaan zitten (ik zeg hem overigens steeds goeiedag als ik hem tegenkom
) en stelde hij dat hij niet geinteresseerd was in de anti-NSV betoging. Volgens hem was een expliciete betoging tegen NSV veel te radicaal ...
Kiwi-model of nationalisering van de farma-industrie? 1 euro loon meer per uur of btw op energie naar 6% als antwoord op de dalende koopkracht? Focus op de koopkrachtbeweging met een oproep naar de vakbonden om een nationaal actieplan op te stellen, of focus op de eis voor een referendum over de Europese grondwet zoals wat de CAP-leiding momenteel voorstelt. Zaken waar zeker over gediscussieerd moet kunnen worden, en waar ik ook van mening ben dat er consensussen moeten kunnen gesloten worden. Je weet dat we geen fan zijn van het kiwi-model, maar in de discussie over het verkiezingsprogramma van CAP hebben we gesteld dat we eventueel wel willen overwegen om voor het opnemen ervan te stemmen, indien de meerderheid binnen CAP dat zo wou.
Het punt dat ik wil maken is dat een correct politiek programma, dat het potentieel heeft om overgenomen te worden door bredere lagen van arbeiders en jongeren een essentieel element is in elke discussie over de eenheid ter linkerzijde. Met uit de kleren te gaan tegen racisme, en daar het speerpunt van je campagne van te maken, ga je geen lagen van strijdbare jongeren activeren. Als we dan in naam van de eenheid bv de anti-NSV betoging moeten laten vallen omdat die te radicaal zou zijn, dan is het pas sectair om die eenheid aan te houden. Zoals Samsa en Solidarnosc reeds opmerkten zal het succes van een nieuwe arbeiderspartij (ik praat er wel graag over, aangezien deze term onmiddellijk het klassekarakter bloot legt) af te meten zijn aan de mate waarin strijdbare arbeiders en jongeren die voorheen niet georganiseerd waren erin geëngageerd zijn. De voorwaarde daarvoor is dat de initiatiefnemers van zo'n partij op een correcte manier de kansen in de objectieve situatie kunnen inschatten, en daarop mobiliserende antwoorden kunnen formuleren. De kwestie van een juist programma dus.
En tot slot, ik heb nog geen NC vergadering van LSP meegemaakt waarop er niet op een of andere manier herhaald wordt dat onze taak dubbel is (en dat beide aspecten evenwaardig zijn): enerzijds een revolutionaire kracht uitbouwen, en anderzijds initiatieven nemen om de arbeidersbeweging te versterken. Ik wil dus je argument ontkrachten dat we bv die scholierenactie voor een beter milieu in Gent enkel georganiseerd hebben om te recruteren. Of dat dat de reden is dat we de anti-NSV betoging organiseren. Of dat we ons geangageerd hebben in CAP om de boel te recupereren en naar ons toe te trekken (wat je partij wel meermaals gesuggereerd heeft, onder andere in de kwestie rond UAG). Dat aan de Antwerpse unief de NSV onder heel wat studenten op een andere manier bekeken wordt dan toen we met ALS er nog geen werking hadden, zijn ik en mijn kameraden even fier op, als op het feit dat we onder andere met die antifa acties heel wat jongeren hebben kunnen overtuigen van onze ideeen en doen aansluiten bij LSP.