Zie, je hebt kopje's koffie en je hebt kopje's koffie.
Doch, het verschil -het GROTE verschil, als je t mij vraagt
- zit hem in de details.
Als ik een kopje koffie geserveerd krijg, verwacht ik dat het perfect is, zoals ik mezelf thuis serveer: mét onderlegbordje, met een melkje, met een suikertje, liefst in een papiertje, of in een grote suikerpot, en een lepeltje. Dat is onontbeerlijk voor mij!
Ik háát het wanneer ik bij vrienden of elders, een 'gewoon' kopje koffie krijg zonder meer.................
Ik vind het verschrikkelijk dat men dan erbij vraagt of iemand suiker of melk moet hebben; men moet dat gewoon niet vragen, men moet zorgen dat alles gewoon op voorhand, compleet is.
Véél erger is dan nog wanneer men gewoon niets vraagt en ik zelf moet vragen of ik een suikertje en een melkje erbij kan krijgen.
Ik vind het ook irritant wanneer iemand in het gezelschap géén koffie drinkt maar wel al de melk uit het melkkannetje in zn lege koffiekop schenkt, zodat het melkkannetje meteen leeg is, en dat die persoon dan ook nog géén aanstalten maakt om de melk bij te vullen.
Ik erger me ook aan de koekjesjagers, die iedereen meteen vragen 'of je je koekje wel moet hebben'. Het is mij nu niet om het koekje te doen maar ik vind het vervelend dat men mij met zoiets pietluttigs lastig mee valt.
Ik was ooit eens tijdens een terrasje een koffietje aan het drinken, en opeens kwam daar een kind vragen aan mn compagnon of die zn melkje, dat nog in zn onderlegbordje lag, mocht hebben. Zijn ouders namen alle melkjes mee voor thuis.
Dat sommige mensen hun kleine al zulke slechte manieren aanleren.
Waar gaat deze wereld naartoe??
Verder stoor ik me ook aan mensen die hun kopje koffie niet neerzetten op het onderlegschoteltje, maar ernaast....
Is dat nu zo'n moeite om het er in te zetten?
