Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Verhofstadthater
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Knipp
Ik denk dat nuchterheid niet noodzakelijk samenvalt met centrum.
En ik denk zelfs dat het mogelijk is een evenwicht te vinden tussen emotie en nuchterheid. Lijkt me niet of/of.
Iemand kan heel emotioneel betrokken zijn bij iets, en kan toch tegelijkertijd in staat zijn tot een nuchter gesprek daarover ?
Politieke emotie is anders wel een interessant thema.
Daar valt uit sociopsychologische hoek wel wat over te vertellen.
Emotie zou je kunnen zien als een bewijs van sozialisatie.
Iemand die geen enkele emotie kent, vertrouw ik niet erg.
|
Met je tweede alinea ga ik volledig akkoord. Maar wat het eerste betreft: het nuchtere gesprek is nader beschouwd een brok goed verborgen emoties. Vooral sociale groeperingen zijn hier goed in. Kijk bijvoorbeeld naar Gaia, een groepering waar ik heel veel affiniteit mee heb. Deze handelen vooral uit een gevoel van medelijden, emotie primeert, maar toch moeten ze ergens wetenschappelijk overkomen waarop ze -heel vaak op selectieve basis- bewijzen zoeken die hun stelling min of meer ondersteunen. Dit om de betrokkenen of de nuchtere en vaak ongevoelige mens van hun gelijk te overtuigen of toch tenminste legitimatie voor hun acties en doelstellingen te vinden. Maar de kern blijft hetzelfde: emoties.  |
Ik volg je redenering.
Gaia is een goed voorbeeld.
Maar ik zou niet de emotie viseren hier, maar vooral het selectieve gebruik van wetenschap.
Ik moet er een keer over slapen denk ik.
Misschien zijn we allemaal wel overgesocialiseerd, te emotioneel opgevoed
Liberalen lijken minder emotioneel, die vertrekken dan ook meer vanuit het individu.