Vandaag heb ik, tijdens deze heerlijke autoloze Brusselstad-dag, een agent aangesproken.
Waarover? Jawel! Over de 2persoons matras die uitgestald ligt over de Anspachlaan, naar het schijnt al weken.
Ik liep er namelijk wéér voorbij, en ditmaal stonden de 2persoons, samen met een kleinere matras, rechtop tegen dat pand vlak naast de RVA/Actiris. Blijkbaar worden de matrassen overdag rechtgezet en gaan ze 's avonds lekker plat. Een tiental meter verder stond een flinke groep agenten. Ik daarheen gestapt, mijn blik gericht op de einder, ook wel de 'kim' genaamd.
Polly: "Hallo, Agenten! Mag ik aub iets vragen? Er liggen daar matrassen op de Anspachlaan, kan daar aub iets aan gedaan worden?"
Agent1: "..." (en wandelt weg om een agente te zoenen).
Polly: "Hallo, Meneer? Mag ik U iets vragen? Weet U van die matrassen? Daar liggen mensen zomaar op de Anspachlaan elke nacht. Kan daar aub iets aan gedaan worden, het staat zo bizar, vindt U niet? Of mag men zomaar zijn bed daar neerleggen tegenwoordig?"
Agent2:
"Huh. Heu, ja. Woont U in de buurt, misschien?"
Polly: "Nee, ik woon hier niet maar andere mensen wel, mijn zoon bijvoorbeeld, en er wonen om de hoek mensen in het Marriott Hotel, en ook zij zullen het vast geen mooi zicht vinden. Wat moet er gebeuren voordat daar iets aan gedaan wordt?"
Agent2: "Ja, inderdaad, ik weet ervan. Het zijn in feite... daklozen. Ik zal het melden bij de hoofdcommissaris, maar dat wordt dinsdag."
Polly:
"En anders is er altijd nog de Heer Thielemans, toch? Dank U wel!"
Nuttig, joh!