De oppertjeef en zijn liberale collega's hebben vandaag een show gegeven rond wat zij noemen
de sociaal economische maatregelen.
De bevolking die dit aanhoort haakt dan meestal af: te ingewikkeld.
Om het eenvoudig te stellen. Onze tjeef kwadraat belooft zaken die
tegenstrijdig zijn: "verhoging van de koopkracht", leeflonen en pensioenen enerzijds, verlaging van de belastingen en "verhoging van de competitiviteit" anderzijds.
Tenzij men kan goochelen, tenzij men mirakelen kan verrichten is dit een contradictie: indien men de werkende bevolking, de gepensioneerde bevolking, de zieke bevolking en de werklozen wil meer geld geven is er natuurlijk meer belastingsgeld nodig.
Men kan immers niet meer uitgeven dan men int. Tenzij men grote schulden maakt, en deze zijn al groot genoeg.
Dus liegt de oppertjeef, en zijn mede liberalen. Dus is er in deze maatregelen serie een winner en een verliezer. Gezien het een liberale regering is moet je aannemen dat de werkende mensen verliezen, en zij die van inkomsten uit vermogen leven winnen.
Er werd weinig concreet gemaakt:
- maatregelen om de doppers te "pakken" door hen een steeds verminderende vergoeding uit te betalen (een crapuleuze maatregel) kan niet volgens de Waalse chriten democraten, en allicht niet van de vakbonden.
- Nog meer cadeaus aan de patroons is het doel van deze regering. De liberalen stralen al maanden.
Nu is de vraag: wie gaat het meest verliezen? Hoeveel gaan de bedrijven en hun bezitters (vijf procent van de Belgen) er op vooruit (of achteruit 
)
Hoeveel gaan de andere mensen er op achteruit (vooruit?)
Deze oefening in publci relations, in georganiseerde leugenachtigheid, dient nauwkeurit te worden geobserveerd:
wie de waarheid op het einde van de rit kent weet immers door wie hij is bedrogen, voor hoeveel en wie er de winnaar is: de armen of de rijken, en wie daar voor verantwoordelijk is.