[Wouter ter Heide.]

Om het schrijnende gebrek aan vertrouwen in de politiek te keren, wordt het tijd te rade te gaan bij neurologen. De groeiende kloof tussen beloften en beleidsdaden, die het wantrouwen met de dag doet toenemen, is volgens mij namelijk te wijten aan een neurologische disbalans, dus aan niet goed functionerende stofwisselingsprocessen in de hersenen van partijpolitici. In het bijzonder wanneer zij zich met veel krachtsinspanning en gelik op het regeringspluche hebben gehesen.
Mocht de medische wetenschap in staat zijn dit te bevestigen, dus het bewijs weten te leveren van de controverse tussen woord en daad ‘als ziekelijke aandoening’, dan is het zaak met vereende krachten op zoek te gaan naar mensen die niet lijden aan neurologische disbalans en daardoor daadwerkelijk in staat zijn het kwade adequaat te bestrijden, dus het goede te verpolitieken. Geen partijpolitici maar volbloed democraten, die de slogan ‘power to the people’ op geloofwaardige wijze handen en voeten weten te geven. Lieden die - indachtig de tijd van globalisering waarin wij leven - het uitzichtloze partijpolitieke gehakketak achter zich hebben gelaten en met elkaar bij machte zijn het algemeen belang en daarmee het universele vredesideaal (waar de mensenrechten model voor staan) te laten prevaleren boven plaats- en tijdgebonden partij-, nationale en last but not least economische(!) belangen, die abusievelijk ver bovenaan staan in de internationale hiërarchie van politieke prioriteiten.