Al die vragen over WC's en stront en dergelijke meer doen me terugdenken aan mijn tijd bij het leger.
Ze stuurden me daar naar het militair hospitaal in Mariaburg (Keulen) voor een psychiatrische evaluatie, mijn peletoncommandant toen dacht - of was er van overtuigd dat ik gek was. Die psychiatrische evaluatie ging een week duren.
Het begon daar met een vragenlijst die ik moest invullen. A4 formaat, een blabzijde of vijftig met vragen waarvan de meerderheid over stront ging. Ik dat eerst even lezen, die vragen waren werkelijk onwaarschijnlijk.
U hebt naar toilet geweest, ziet u in de pot voor u doortrekt of niet. Zoja, leg uit waarom, zonee, leg uit waarom.
Is de kleur van uw uitwerpselen naar believen of had u graag een andere kleur gehad? Zoja, welke, zonee, waarom niet.
Zo een paar honderd vragen. Ik bekijk die psychiater en scheur die vragenlijst in twee en gooi die op de grond. Hela, zegt de psychiater, je moet die vragen invullen.
Ik bekeek die kerel nogeens, en vertelde hem, dan is de kans groot dat u me zot verklaard.
2 uur later stond ik terug in de kazerne, mijn peletonscommandant was ten zeerste verbaast.
Later kon ik men medisch dossier inzien, er stond in, psychiatrische evaluatie niet doorgegaan bij gebrek aan medewerking van de patient.
