Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT
Daarmee ben ik helemaal akkoord!
En dat is dan ook mijn punt: Waarom willen zoveel koppels die niet via de natuurlijke wijze kinderen kunnen krijgen, dan persé foefelen tegen de natuur in: een donoreicelletje bevruchten met sperma van de man en inplanten bij de vrouw, met alle mogelijke gezondheids risico's voor vooral de donor, en acceptor, en alle rompslomp daarmee verbonden, terwijl men gewoon een kind kan adopteren en het een familie en een toekomst kan geven?
Het is idd de emotionele band dat telt!
|
²
Ergens zit daar een ongelofelijke consequentie in die hele redenering:
- Men wil een kind dat voor de helft het genetisch materiaal bevat van één van de ouders (daar genetisch materiaal van beide ouders niet mogelijk is).
- Men hecht dus heel veel waarde aan het feit dat er zijn eigen genetisch materiaal van één ouder in dat kind aanwezig is, dat is zelfs een voorwaarde voor het onstaan ervan want een adoptiekind (is kind zonder deel van het eigen dna) is niet goed genoeg (we gaan een kat, een kat noemen)
-Men hoopt anderzijds iemand te vinden die zelf het feit dat hij de potentie tot een dochter of zoon wegschenkt (iemand die dus ook voor de helft verwant is aan de moeder) niet zo belangrijk vindt en er geen probleem mee heeft zijn potentie tot een kind (wat hij zelf ook een leven had kunnen geven) weg te geven aan een wildvreemde, zonder te weten waar het naartoe gaat of in welke situaties het terecht komt en nog terecht zal komen. Als blijkt dat de mensen toch niet haantje de voorste zijn om een deel dat hun specifieke code bevat (dat bestemd is voor de eigen nakomelingen), weg te geven om zo een dochter of zoon in een totaal wildvreemd gezin te laten opgroeien, is men dan weer zwaar verbouwereerd.
Begrijpen wie begrijpen kan.
Ik blijf bij mijn punt: accepteer de problemen die je tegenkomt op je levenswandel, dat zal je duizend maal sterker maken als persoon dan er tegen proberen vechten terwijl je een heel aantal mensen ermee bij in jullie ongeluk laat lopen.
Ik hoop nooit in de situatie te komen, maar moest ik er inkomen. Ik zou het niet eens aan een ander durven vragen denk ik.
