Ik stel me de vraag naar de ingesteldheid van iemand die hier in een krot super-zuinig op een matras slaapt gedurende 10 maanden per jaar om dan gedurende 2 maanden in de zomer de grote sier te gaan maken in hun nieuwe villa in hun land van herkomst, betaald met het geld dat ze hier verdiend hebben.
Ze werken hier wel in België, maar ze 'wonen' hier niet echt. In hun hoofd wonen ze in hun thuisland. Dat contact wordt naarstig onderhouden met telefoons en schotelantennes. Daar gaan ze feesten, trouwen, enz. Hier zijn ze enkel op dat te kunnen financieren. Op die manier associëren ze ons land met 'werken' en 'lijden' en hun thuisland met 'genieten' en hun 'familiaal en sociaal leven.'
Zo zal er van integratie uiteraard nooit sprake zijn.
|