[Chipie]

Kan iemand iemand eens duiden wat Tom Naegels, columnist van De Standaard, allemaal bedoelt met hetgeen hij vandaag in DS schrijft:

'Twee dromen voor België, of niet'
...
Ik ben opgegroeid in een kleiner land, met een eenduidige identiteit. Een land waar de taalgrens tegelijk een culturele, politieke en mediatieke grens was. En ik heb het nooit anders gekend. Mijn kranten berichten nauwelijks over Wallonië. Op mijn tv is er weinig plaats voor Franstalig nieuws, of Franstalige vedetten. Ik spreek ook belabberd Frans, misschien wel daardoor. Als ik niet oplet, zijn 'België' en 'Vlaanderen' voor mij onbewust synoniemen, zoals ze dat voor Nederlanders al langer zijn.

Mijn tweede droom is dan ook eenvoudig: dat dat niet meer zo zou zijn.

Niet dat ik per se wil dat Vlaanderen en Wallonië samen een land blijven vormen. Wel droom ik ervan dat de culturele gevolgen van de staatshervorming ongedaan gemaakt konden worden. Dat Wallonië - en breder, de Franstalige wereld - weer deel zou uitmaken van onze wereld. Zoals het nu gelopen is, heeft het ons bekrompener gemaakt.

Het heeft ons ook bitsiger gemaakt. De aanhoudende communautaire strubbelingen, gecombineerd met het gebrek aan kennis over Wallonië, zorgen voor een ergernis die bij de minste wrijving opspeelt als een zwerende teen. Ook dat is een symptoom van bekrompenheid.

Dat is belachelijk. Het is best mogelijk dat dit land, op een politiek niveau, niet meer bestuurbaar is. Maar dat heeft niets te maken met de inwoners ervan. Elke Belg zal bevestigen: er bestaat geen persoonlijke vete tussen Vlamingen en Walen. Er is geen etnisch conflict. Het is een administratieve kwestie. Laten we het dan ook weer normaal interesse voor elkaar hebben. Ik wil Walen in mijn nieuws. Ik wil Walen in mijn ontspanningsprogramma's. Ik wil Waalse politicologen in mijn verkiezingsshow. Ik wil Franse series op de Vlaamse tv. Ik wil de VRT via de RTBF-ingang kunnen bezoeken, zonder dat een stuurse onthaalmedewerker me de weg verspert. Ik wil dat Vlaamse en Franstalige universiteiten samen onderzoek kunnen doen.

In wezen komen beide dromen op hetzelfde neer: dat het communautaire conflict onze persoonlijke, intellectuele en culturele ontwikkeling niet meer afremt. Verstandige, beschaafde mensen zijn niet tevreden als ze hun eigen taal maar zozo spreken. Ze zijn niet tevreden als ze de taal van hun buren slecht spreken. Ze zijn niet tevreden als hun culturele horizon samenvalt met hun provinciegrens. Ze stellen zich vragen als ze hun landgenoten voortdurend boos en verongelijkt zien. Als ze wel de splinter in andermans ogen zien, maar niet de balk in hun eigen. Als ze in het voorgaande spreekwoord 'balk' vervangen door 'tak', 'oog' door 'neus' en 'splinter' door 'splinster'. En als ze te veel tijd doorbrengen op internetfora. Vooral dat laatste zou een graadmeter mogen worden. Ik had een droom, ik zag een België zonder internetfora.
Bron: http://www.standaard.be/Artikel/Deta...kelId=KM1SQS0T

En wat hij bedoelt met een België zonder internetfora...