16 juni 2008, 11:00
|
#7
|
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 25 april 2005
Berichten: 12.883
|
Erik de Bruyn: Antwoord aan Dirk Van der Maelen
Waarom ik niet in het partijbureau zit
Citaat:
Op de website van SP.a Rood vind je een filmpje met een stukje uit het debat van gisteren in Gent over “middenveld en politiek”.
Dirk Van der Maelen zegt daarin het volgende:
“Ik heb aan Erik voorgesteld om zich kandidaat te stellen voor het partijbureau, zodat hij daar tenminste het standpunt van SP.a Rood kon vertolken. Maar om redenen die hij mij nooit duidelijk heeft gemaakt heeft hij besloten om dat niet te doen.”
Ik heb die reden aan Dirk wél duidelijk gemaakt, en wel op 23 februari 2008 te Antwerpen, omstreeks het middaguur, vlak na mijn terugkomst uit Pakistan. Preciezer kan ik niet zijn.
Ik herhaal hierbij de reden. De verkiezing van een partijbureau liep gelijk met de verkiezing van de voorzitter. Je voor het ene én tegelijk het andere kandidaat stellen maakt je ongeloofwaardig als kandidaat-voorzitter. Je zendt daarmee de boodschap uit dat je het als voorzitter wellicht niet zal halen. Caroline Gennez heeft zich ook nooit kandidaat gesteld voor het partijbureau.
Nadien achtte men het statutair onmogelijk om mij alsnog in het partijbureau te coöpteren. Het zij zo, ik ga daar niet voor vechten.
Ik mail deze tekst vandaag nog door naar Dirk, zodat hij ditmaal een schriftelijk antwoord krijgt op zijn vraag.
Los daarvan wil ik opmerken dat het niet evident is om als gewone werkende mens te zetelen in dat partijbureau. Het vindt namelijk op maandagen overdag plaats. Hoe moet ik dat met mijn werkgever de stad Antwerpen regelen ? Ik krijg mijn job als milieuambtenaar trouwens nu al niet rond in een normale werkweek van vijf dagen. Met mijn politiek en syndicaal engagement erbij werkte ik het afgelopen jaar gemiddeld tachtig uur per week.
SP.a Rood is een basisbeweging en die basis aan het woord laten zal andere mechanismen vergen dan structuren die uitgebouwd zijn rond de agenda’s van beroepspolitici.
Maar er is méér. SP.a Rood aan het woord laten op het SP.a congres is mooi. Het tendensrecht is daarmee verworven. We zouden trouwens sowieso al aan het woord zijn via de spreekbuis van tientallen SP.a-afdelingen, zonder dat daar noodzakelijk ons etiket op kleeft, en zo hoort het ook. Soms zijn we zelfs aan het woord bij monde van Caroline Gennez zélf. Ik citeer bvb. “veiligheid is niet rechts of links maar wel de inhoud die men eraan geeft”. Soms lijkt het wel alsof men op de Grasmarkt een databank met mijn uitspraken achter de hand heeft…
Ik kan dat natuurlijk alleen maar toejuichen, zelfs al is copy-paste zonder vermelding van de auteur niet echt netjes.
Wat echter op de actuele politieke agenda staat is niet zozeer een intern partijcongres van de SP.a, maar wel de verkiezingen van 2009 (of vroeger). De voorbereidingen daartoe gaan in de partij niet op het congres van oktober, maar wel reeds in september van start. Die verkiezingen zouden we moeten winnen of minstens de schade beperken en dat zal niet eenvoudig zijn. Ik zal zelfs meer zeggen. Het zal niet kunnen zonder kandidaten van SP.a Rood op de lijsten.
De huidige Belgische politieke situatie draagt elementen van een regimecrisis in zich. De huidige politieke generatie geeft niet de indruk een uitweg te zien. De SP.a tracht zich te herpakken in de oppositie maar sleept nog veel dogma’s uit een niet verteerde regeringsdeelname met zich mee. De erfenis van het ondertekenen van de Vlaamse resoluties bijvoorbeeld, en de daarmee gepaard gaande schatplichtigheid aan de idee van een “staatshervorming” gereduceerd tot een verdere opsplitsing van het land.
In zo’n klimaat is er –om een lezer op mijn blog te citeren- behoefte aan “een inspirerend socialistisch verhaal dat best wel een beetje opruiend mag zijn”.
Ik stel mij dus kandidaat om op een SP.a lijst naar de verkiezingen te gaan en samen (weet je nog Dirk ?) de confrontatie aan te gaan met de rechtse overmacht in dit land, eerder dan elkaar in oktober vliegen af te vangen op een partijcongres.
15-06-2008 om 19:08 geschreven door Erik De Bruyn
|
|
|
|