Beste,
Hierbij geef ik een passage uit het boek "Rechts voor de raap" van Jean-Marie Dedecker. Hierin wordt verwezen naar een aantal studies en vinden jullie een meer complete argumentatie.
Volgens een rapport uit 2005 van de universiteit van Harvard was het in de vroege Middeleeuwen warmer dan vandaag. Geen van beide ernstige temperatuurschommelingen werd noch door CO2, noch door Cfk of andere moderne chemische verbindingen beïnvloed. Inderdaad, er was nog geen industrialisatie en zeker geen wagenpark. Er was nog geen moderne synthetische chemie noch overbevolking. Nog ééntje om het scepticisme aan te zwengelen: twintig miljoen Franse runderen blazen elk jaar 26 miljoen ton broeikasgassen de atmosfeer in. De opslag van hun mest zorgt dan nog voor 12 miljoen ton extra. Dit is 6,5 procent van de Franse gasuitstoot en drie keer zoveel als de veertien olieraffinaderijen in Frankrijk samen. Strontaffaires zou de boer zeggen. Straks worden we nog verplicht om met zijn allen vegetariër te worden. De Deen Björn Lomborg is
directeur van het Environmental Assessment Institute en controleert of het belastinggeld voor ecologische maatregelen efficiënt besteed wordt. Hij concludeert dat het Kyoto-verdrag eigenlijk geldverspilling is, dat het steeds beter gaat met onze planeet en dat economische groei op termijn leidt tot een schoner milieu. Er ontstaat al vlug een nieuwe bureaucratie rond het probleem die zich ontpopt tot een kleptocratie met een leger wetenschappers, ngo’s en vingerwijzende politici. Als men evenveel energie zou spenderen aan de oplossing van het drinkwaterprobleem waren al heel wat epidemieën de wereld uit. De omgekeerde hiërarchie der waarden. Het Kyoto-verdrag beantwoordt aan een absolute emotionele noodzaak. Niets edelers dan het milieu te beschermen, maar de bevolking heeft recht op de waarheid en een correcte informatie. Niet op een strijd tussen believers en non-believers. Er is zelfs al een nieuw soort belastingen ontstaan: “emissierechten”. Wie wil blijven produceren of de normen niet haalt kan verse lucht kopen. Zo riskeert Vlaanderen nog te betalen aan Wallonië om haar vooruitstrevende chemische industrie in stand te houden in ruil voor schone lucht van boven het Waals economisch kerkhof. Na de sociale en financiële transfers, nu ook de groene transfers. De (gedwongen) sluiting van de warme staalovens van Arcelor in Luik (ex-Cockerill) zorgt er immers voor dat Wallonië de Kyoto-normen al heeft bereikt. De Belgische normen werden onderhandeld door Jean-Luc Dehaene en uitgevoerd door ecolo-minister Deleuze en zijn Greenpeace-adept Luc Barbé. Het is alsof je een muis het recht geeft om het speelterrein van de kat af te bakenen. België, Nederland en Denemarken moeten de helft van de Europese inspanning realiseren. De Russische economie beantwoordt nog aan achttiende eeuwse technologie en is één der vervuilendste van de wereld. Het heeft hun eigen Aralmeer door vervuiling laten uitdrogen, maar door de onmetelijkheid van het land kunnen ze hun “schone” lucht verkopen aan ons, dit terwijl de chemie-industrie van Antwerpen aan de strengste wereldlijke normen voldoet. Om de waarheid te achterhalen gaat men best ten rade bij specialisten. Een internationale pleiade van meteorologen, klimaatdeskundigen, astro- en geofysici, fysici van uiteenlopende specialismen, atmosfeerscheikundigen, CO2-specialisten, ingenieurs, enz. hebben samen hun hersenen opgewarmd en hebben hun conclusies neergeschreven in de “Leipzig Declaration on Global Climate Change”. Ze twijfelen ten zeerste aan de nefaste rol die aan CO2 wordt toegeschreven bij de broeikascontroverse. Even citeren: “that-contrary to the conventional wisdom – there does not exist to-day a general scientific consensus about the impact of “Greenhouse warming” from rising levels of carbon dioxide. In fact most climate specialists now agree that actual observation from both weather satellites and balloon-borne radiosondes show no current warming whatsoever in direct contradictions to computer model results.” En de Leipzigergroep is natuurlijk niet zo dom noch oneerlijk alle redelijke mogelijkheden op voorhand te verwerpen. Ze schrijven dan ook duidelijk: “We must therefore remain sensitive to any and all human activities.” Maar finaal besluiten ze toch: “… based on all evidence available to us, we cannot subscribe to the politically inspired world view that envisages climate catastrophes and calls for hasty actions. For this reason, we consider the drastic emission control policies deriving from the Kyoto conference lacking credible support from the underlying science to be ill-advised and premature.” In het Nederlands vertaald: als zoveel nobelprijswinnaars het niet weten, hoe zouden wij het dan moeten weten! Zoals bij elk geloof: als de kassa maar rinkelt.
De klimaatswijziging is dus voor LDD niet de grootste prioriteit. Wanneer we prioritair ageren op de vervuiling die ons vandaag de nek omwringt, zal van onze maatregelen echter automatisch een positieve invloed uitgaan op de CO2-uitstoot van morgen.
Vandaar dat LDD duidelijke standpunten inneemt:
1. De CO2-uitstoot moet maximaal worden beperkt, zonder de concurrentiekracht van onze bedrijven in gevaar te brengen;
2. Wij moeten zo autonoom mogelijk staan voor wat betreft onze energiebevoorrading;
- Onder meer om de twee voorgaande redenen moeten kerncentrales open blijven;
- Onder meer om de twee voorgaande redenen moet geïnvesteerd worden in hernieuwbare energie;
- Onder meer om de twee voorgaande redenen moet de energie-efficiëntie van onze gebouwen gemaximaliseerd worden;
- Onder meer om de twee voorgaande redenen moet het verbruik van fossiele brandstoffen moet tot het strikte minimum worden beperkt.
Een verdere uitwerking van dit programmapunt vind je in ons partijprogramma vanaf p.26 in het hoofdstuk Duurzame ontwikkeling. (zie bijlage)
|