[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

'O tempora O mores'. Uw kritiek is al zo oud als de straat en heeft al altijd bestaan. Het is in weze ook niet meer dan een compleet non-argument. De moderne maatschappij is helemaal niet 'waarden-loos', de heersende waarden zijn alleen niet langer diegene die het 50, 100 of 200 jaar geleden waren. Bovendien zijn een hele hoop van die waarden waarschijnlijk niet in overeenstemming van uw eigen moreel oordeel. En dat is het probleem!

Als je het mij vraagt mag er vandaag de dag veel te weinig. Ik denk niet dat er al ooit zoveel regeltjes en wetten de maatschappij hebben geprobeerd in goede banen te lijden als vandaag de dag het geval is. Dat alles zou moeten kunnen, is een abstract verwijt zonder daarbij voorbeelden aan te halen van zaken die daadwerkelijk toegestaan zijn op dit ogenblik en die eigenlijk beter verboden zouden worden.

Stel het voor seg, mensen die verdraagzaam en tolerant zijn jegens anderen. Een ware schande inderdaad!

Mijn kritiek is inderdaad al oud en ik heb me inderdaad ook afgevraagd of ik stilletjesaan aan die andere kant van de generatiekloof terecht aan het komen ben. Geloof me gerust, die vraag stel ik mezelf continu.

Maar er is meer aan de hand dan dat. Dat voelen mensen van mijn generatie (geboren in de jaren 60) heel sterk aan. Ethische vragen worden vandaag op een louter cerebrale, koel-wetenschappelijke manier benaderd; hetgeen natuurlijk een volledige negatie inhoudt van het feit dat de mens ook een gevoelsleven heeft dat zich niet in die rationaliteit laat vatten. (hoewel ook dat gevoelsleven dan weer het onderwerp van wetenschappelijke studie gaat uitmaken; maar van die hoogdravende theorieën kan een individu die in de praktijk met problemen worstelt geen soep koken) Gevolg: we leven ondertussen in een zeer individualistische "doe-het-zelf" of "zoek het zelf maar uit"-cultuur wanneer mensen gevoelsmatig, moreel-ethisch in de problemen komen.
Het netelige probleem van de "zingeving" is al helemaal een hete aardappel waar de vrijgevochten humanisten geen antwoord op kunnen formuleren. Gevolg: steeds meer en steeds meer jonge mensen "komen er zelf niet meer uit" en worden depressief of stappen uit het leven. De statistieken op dat vlak zijn gruwelijk voor wat ons land betreft. Tja, en dan staan de "...peuten" klaar om er een uitleg aan te geven: teveel stress, te hoge eisen,... Bullshit natuurlijk, als ik het stressniveau bij jongeren vandaag zie (hoe hoog de eisen liggen in het onderwijs, op het werk, ...) dan durf ik zelfs stellen dat ik "in mijn tijd" (ik weet het, ik weet het... klinkt als een ouwe zak) veel meer redenen had om dol te draaien.

Chronisch gebrek aan respect (zelfs een heel kritisch respect) voor gezag is niet louter een probleem dat ik aanvoel. Ga eens praten met mensen die vandaag in het onderwijs staan; ook jonge en nog enigzins gemotiveerde leerkrachten. Ga eens praten met de al iets ervarener wijkagent. En kijk eens wat dit alles oplevert aan "meerwaarde" voor onze samenleving. Zoals gezegd; dit is maar één voorbeeld... ik kan er zeer veel geven.

"Alles moet kunnen" Voorbeeldje? OK. Ook de briljante series "In de Gloria" gezien? Ook de sketch gezien met Opa die dringend moest ge-eutanaseerd worden omdat er een familiefeestje was? Geschokt geweest? Of die andere sketch waar een gladjakker zijn diensten aanbood om bejaarden te bezoeken zodat zoon of dochter tijd vrij konden maken voor interessanter zaken? Die situaties zijn zo uit het leven gegrepen. En d'r zitten situaties tussen waar ik namen op kan plakken (en ik zeker niet alleen). Voorwaar, we gaan er écht op vooruit hoor.

Het gaat me hier niet om "verboden", maar om een aanvoelen van wat je beter wel of niet doet. Spontaan, zonder dat je overal verkeersbordjes moet gaan hangen.

Wat me naadloos brengt bij de overmaat van reglementering die je aankaart. Correct, want de "maatschappelijk architecten" (vnl. linkse progressieven) hebben dan wel komaf gemaakt met een heel pak "ouderwetse opvattingen" (al dan niet met een godsdienstige inslag); échte vrijheid van denken is nu ook weer niet de bedoeling. D�*n zouden er wel eens mensen op zeer slechte gedachten kunnen komen. Dus: antidiscriminatiewetten, reglementjes hier en daar en zus en zo... Kijk, dat is natuurlijk hypocrisie ten top. Als je dan toch de ultieme vrijheid van denken propageert zonder apriorismen, dan moet je daar consequent in zijn. D�*n heb ik meer respect voor pakweg een prof. Bouckaert die daar heel consistent in is. Wat niet wil zeggen dat ik zijn fundamentele standpunten deel; verre van. Maar ik heb wel respect voor rechtlijnigheid.

En wat die permissiviteit betreft... Kijk, daar stel je me teleur dat je dit zomaar vertaalt als "tolerantie". Ik ben meer, veel meer van jou gewoon, Dies. En uit onze vorige "treffens" zou je beter moeten weten dan me te labelen als een intolerant persoon. "Permissiviteit" is niets anders dan een ingesteldheid van "alles moet kunnen" waarnaar ik reeds verwees. En heeft as such niks met tolerantie als basiswaarde te maken.