Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster
't Is inderdaad vreemd, die cheques. Van twee verschillende mensen in 2 verschillende gemeenten hoorde ik dat de poetsvrouw die ze zich met die cheques konden veroorloven, van de éne dag op de andere niet meer kwam. Geen voorafgaande waarschuwing, en de mensen moeten zelf telefoneren waarom de persoon in kwestie niet meer komt, of er iemand in de plaats komt, zo ja, wanneer enzovoort. Eén dame heeft 6 weken zonder hulp gezeten. De andere heeft het opgegeven en de laatste dienstencheque die ze nog kon besteden na verloop van tijd in de vuilbak gesmeten. Weer winst voor de staat!
Die strijkateliers doen mij denken aan uitbuiting, niet meer of minder. Voor een belachelijk inkomen uren in zo'n atelier moeten staan ... Zelfs als je er een normaal loon voor krijgt, is het geen aangename job.
|
Wat moeten die structureel werkloze vrouwen dan doen? De hele dag op hun krent voor televisie zitten of in bed blijven liggen? Is het niet juist goed dat er werk wordt aangeboden, iets dat je op een presenteerblaadje krijgt en waar je degelijk begeleid wordt? Ik zou niet weten waar die laagstgeschoolde vrouwen anders werk zouden vinden in onze hypergespecialiseerde maatschappij. Bovendien zorgt zulke gestructureerde arbeid voor minder kansen tot uitbuiting van zulke sociaal zwakkere vrouwen op de privémarkt. Ik ken zogenaamd werkloze poets-, strijk- en wasvrouwen die in het 'zwart' werken en daar heus worden uitgebuit door hun rijke 'werkgevers', die het zich kunnen permitteren omdat die vrouwen toch zonder enige arbeidsvoorwaarde aan het werk zijn. Door zulke OCMW-geleide diensten ga je ook de toevloed aan Oost-Europese of Afrikaanse illegale werksters, die naar Vlaamse normen onderbetaald worden, in toom houden. Bovendien kunnen nu ook vele middenklassegezinnen zich makkelijker een poetshulp of was- en strijkvrouw permitteren, juist vanwege die dienstencheques.
Toch zijn er ook heel wat nadelen aan het systeem verbonden, ik zou bijvoorbeeld geen poetshulp via dienstencheque willen hebben. Heb daar van kennissen al veel rare verhalen over gehoord, spullen die werden gestolen, werkverzuim, enz. Het is immers niet normaal dat je een poetsvrouw aanneemt en ze de hele tijd (tijdens haar uren) in de sofa televisie zit te kijken en een sigaret zit te roken (terwijl de mensen gaan werken zijn). Je weet dus nooit niet op voorhand of je een serieuze, betrouwbare werkkracht in dienst neemt, of je te maken hebt met een marginaal sociaal geval, dat meer slecht doet dan goed voor je huishouden. Ik zal dus persoonlijk geen gebruik maken van dienstencheques, maar ik sta op zich wel achter het systeem. Indien het een atelier is met controle, wil ik wel mijn wasgerief komen afgeven om te wassen/strijken, heb daar zelf te weinig tijd voor en een hekel aan.
Zulk systeem is dus zowel goed voor de aangenomen vrouwen zelf als voor de 'afnemers', omdat zij nu ook geld en tijd uitsparen, terwijl die langdurig werkloze vrouwen werk hebben.