[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Allez, we zijn weer vertrokken met dezelfde litanie: politiekers zijn parasieten, ambternaren incompetente luiaards en "in de privé zou het allemaal geen waar zijn"...

In de privésector is de ziekte die Darwin aankaart even diep geworteld; vooral in grote -vaak multinationale en beursgenoteerde- bedrijven lopen een groot aantal mensen rond waarvan ge u kunt afvragen wat ze daar eigenlijk doén... Veel vergaderen, de grote jan uithangen, de meest stupiede theorieën uitdokteren (die dan even prompt mogen verstoffen in de onderste lade van het bureau van de directeur),... Gelukkig is de markt hier wel een onverbiddelijke arbiter die vaak heel hard kan slaan.

In de politiek ligt dat anders. Blijbaar verwachten sommige kiezers dat politici heiligen zijn die zonder enig carrièrebesef zich volslagen belangenloos inzetten voor de maatschappij. Als ze durven persoonlijke ambities koesteren, dan zijn het op slag en stoot verwerpelijke "postjesjagers" en profiteurs... Daar waar ambitie in de privésector wordt gezien als een gezonde en "normale" reflex, is het iets vies als we over politiek praten... Oh ja, ambtenaren zijn lui en overbodig... Kleine nuance toch: sommige ambtenaren zijn overbodig en daardoor ook lui omdat de ambtenarij (en zoveel overheidsbedrijven) misbruikt is geweest als gigantisch tewerkstellingsproject.

Neenee, je moet dit veel genuanceerder bekijken.

Zelf werk ik in een middelgrote onderneming geleid door mensen die er zelf hun centen ingestopt hebben. Hier werkt niemand teveel (eerder altijd het gevoel dat er iemand tekort is, maar da's eerder een indicatie dat we "goed bezig" zijn).

denkt ge nu echt dat ne baas iemand zal betalen die niet opbrengt?