[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Guy Tegenbos, redacteur van De Standaard, besluit daar vandaag in zijn commentaarstuk uit dat ons landje uit twee landen bestaat... en vraagt daarom dat we die nieuwe confederale weg toch eens proberen!… Als die weg mislukt, schrijft hij, dan laten we die weg ook maar vallen... Maar we moeten het proberen, vindt hij...

Omdat alles zo vlug van de DS-site verdwijnt, toch citeren:

Particratie heeft ook gefaald



De bemiddelaars beginnen hun verslag te schrijven. Ze laten weinig lekken. Maar het gonst wel van de geruchten over wat ze gaan voorstellen. En die geruchten gaan de verkeerde kant op.

Wat was het uitgangspunt? Het besluit dat de federale premier, Yves Leterme, verwoordde na 400 dagen vruchteloos onderhandelen: Sire, het lukt niet meer om met het vigerende federale model een oplossing te vinden. Laat ons iets totaal anders proberen: het confederale onderhandelingsmodel waarin de deelstaten de leiding nemen.

Akkoord, er rijzen veel vragen bij: werken met de twee gemeenschappen zoals de Vlamingen willen of met de drie gewesten zoals de Franstaligen willen? Wat met de grootste Franstalige partij, de MR, die dan niet aan de tafel zit? Enzovoort. Maar elk van die problemen is op te lossen, als men wil. Maar het lijkt alsof men niet wil.

Zo circuleert al dat niet de twee ministers-presidenten Demotte en Peeters de zaak zouden leiden, maar dat zij maar deel zouden uitmaken van een acht- of negenkoppig 'presidium' dat op zijn beurt nog onder de voogdij zou staan van een patronagecomité van partijvoorzitters dat de zaak 'echt' zou leiden.

Dat is niet 'de zaken eens anders aanpakken'. Dat leidt recht naar een nieuwe mislukking van het oude type.

Laat ons de nieuwe confederale weg toch eens proberen! Als dat mislukt, laten we die ook vallen. Maar probeer het eerst eens eerlijk!

Het uitgangspunt daarvan is de vaststelling dat dit land bestaat uit twee landen. Laat die twee als aparte landen eens proberen eruit te raken.

Hoe pakken twee landen zoiets aan? Hoe gaan Nederland en Vlaanderen tewerk als ze waterverdragen moeten sluiten? Wie zit dan aan de tafel? De voorzitters van CDA, PVDA en ChristenUnie aan de ene kant en van CD&V, N-VA, Open VLD, SP.A en VlaamsProgressieven aan de andere kant?

Neen, de ministers-presidenten gaan aan de tafel zitten, of de ministers van Buitenlandse Zaken, of de vakministers. En die moeten maar zien dat zij hun land en de respectieve partijen achter zich krijgen.

De twee ministers-presidenten - en misschien ook een beetje de drie - moeten dus de leiding nemen.

Waar zit de weerstand daartegen? Bij de partijvoorzitters, ook bij sommige Vlaamse. Ze willen hun centrale machtspositie blijven behouden.

En dat is fout. Welk overleg heeft na 400 dagen niets opgebracht? Het overleg dat zij al die tijd gedomineerd hebben. Het is niet alleen het federale model dat gefaald heeft, maar ook de particratie, het model waarin niet de regering en het parlement, maar partijen het bestuur en de staat in handen hebben.

Stap voor één keer eens af van dat model en laat 'de instellingen' eens hun werk doen. Zoals dat gebruikelijk is in normale democratieën.