Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door L. J. Brutus
Dank voor het duidelijk antwoord.
Vanwaar uw positieve appreciatie van aristocratie? Dat is immers een tamelijk gesloten groep, en het bestuur overlaten aan gesloten groepen lijkt me niet wenselijk.
|
Ik heb het over aristocratie in de open zin (aristos kratein, de besten heersen), niet over de feodale, "barbaarse", middeleeuwse zin. De ridder- en patriciërstanden van de late Romeinse Republiek reflecteren meer mijn gedachten daarover.
In het schrijfproject, als ik even mag uitwijden, kiest de aristocratie zich er bijvoorbeeld voor om zich volledig te onthouden van aanwezigheid in de "Populaire Assemblées", de lokale publieke raden, en zo ook van enige inmenging van volkszaken. Er is een duidelijke lijn tussen die volkszaken en de rijkszaken - die van zo'n belang zijn dat een stabiele toestand ervan noodzakelijk is om de volkszaken in een goede baan te leiden - en waarvan de leiding best gegeven wordt aan mensen die zich volledig ten dienste van het rijk zelf hebben gesteld. Het project zelf volgt de schrijfsels van Johan Caspel de Jongere, die hard moest studeren en een korte militaire loopbaan moet doorlopen voordat hij (op zijn 26ste) een aristocratische titel mag voeren.