Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bert De Brabandere
We zitten bij de 50+-ers met een enorm hoge inactiviteitsgraad en die moet aangepakt worden.
JONGCD&V pleit voor de invoering van een ‘pensioenloopbaan’. Om het recht op een volledig pensioen te openen, moeten werknemers, ambtenaren of zelfstandigen een loopbaan van minimaal 43 jaar kunnen aantonen. Wie 65 wordt, kan met pensioen ongeacht de duur van zijn loopbaan, maar zal geen volledig pensioen kunnen genieten. Periodes van invaliditeit, thematisch tijdskrediet of onvrijwillige werkloosheid kunnen worden gelijkgesteld met gewerkte jaren, zoals vandaag. Periodes van niet-thematisch tijdskrediet kunnen niet worden gelijkgesteld met gewerkte jaren, tenzij de werknemer in tijdskrediet een bijdrage voor zijn pensioen betaalt (gelijk aan de persoonlijke pensioenbijdrage van een werknemer en in te houden op de tijdskredietuitkering). JONGCD&V vindt een pensioenloopbaan rechtvaardiger dan een pensioenleeftijd, omdat wie op jonge leeftijd is beginnen werken, dan geen langere loopbaan hoeft te hebben dan wie lang heeft gestudeerd. De pensioenloopbaan kan uiteraard enkel worden ingevoerd voor de jonge generatie, de oudere generatie mag in het bestaande systeem blijven.
JONGCD&V wil dat vervroegde uittredingsmogelijkheden zoals brugpensioen, Canada Dry (aanvulling van de werkgever bovenop de werkloosheidsuitkering) strenger worden gedefinieerd. Het mag alleen gaan om de uitkering voor een sociaal risico dat verband houdt met arbeidsongeschiktheid (de zgn. zware beroepen) of onvrijwillige werkloosheid van verzekerden die effectief beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Een echt vrijwillige keuze voor de inactiviteit kan niet door de sociale zekerheid worden vergoed. Na een overgangsperiode mag brugpensioen enkel worden toegelaten in het geval van een herstructurering, een collectief ontslag of een zwaar beroep en enkel vanaf de leeftijd van 58 jaar.
|
Daar zit het probleem precies
vroeger leefde men gemiddeld 70jaar en was het te financieren pensioen 5 jaar gemdideld.
nu leeft men gemiddeld 80jaar en is het te financieren pensioen 15jaar of 3 keer groter.
Men is dan precies begonnen mensen uit te rangeren vanaf 55jaar, deels terecht bij zware beroepen, maar deels onterecht want een mens blijft een polyvalent wezen; (maar denk ook maar aan belgacom bedienden die op pensioen werden gezet na herstructurereringen vanaf 50jaar)
Dus in deze gevallen komt het te financieren saldo precies statistisch op 25jaar terecht. Of wordt de last 5 keer groter.
ER wordt blijkbaar in de politiek geen enkele econometrische berekening gemaakt of dit wel kan ??? Het zou al een gouden stelregel moeten zijn (en geen zilverfonds) dat er een magische verhouding tussen werkenden en inactieve moet bestaan. En dat dit verankerd zit in een wet zoals de overheidsschuld gecontroleerd wordt door europa. Zodat pensioenen ten alle tijde financierbaar blijven.
Als de leeftijdsgrens opschuift zou de pensioenleeftijd inderdaad op die manier moeten opschuiven... En schept dit inderdaad een bijkomend probleem. Hoe hou je mensen tot hun 70 aan de gang... Al is het maar in uitgroeibanen.
Zelfs als de activiteitsgraad zakt, en het aantal actieve belgen die effectief sociale zekerheid betalen daalt, zou ook terug de leeftijdsgrens moeten verschuiven. IPV het geheel een verkrampt en verstard geheel te maken waar niemand durft aan te raken, zou er precies een dynamiek moeten bestaan die iedereen doet beseffen als hij stopt met werken, doet hij de andere langer werken....
Er zou een begrenzing moeten komen van de door overheid betaalde toppensioenen en dit ten voordele van het zilverfonds again. Ook daar is e'r altijd een taboestory... Als de 80% van het budget wordt opgesoupeerd door 20% van de gepensioneerden... Waarom moet dat systeem dan niet herbekenen worden ??