Graag zou ik uw mening willen weten over onderstaand voorstel om de staatsschuld op 4 jaar tijd te halveren :
Tussen het einde van de jaren zeventig tot het einde van de jaren negentig, werden er heel wat besparingen doorgevoerd. Men koos er voor om ieder jaar een beetje te besparen. Het leek wel alsof er geen einde kwam aan de besparingen. Na enkele jaren van geld verbrassen in de eerste jaren van paarsgroen, moet er nu opnieuw bespaard worden. De vraag is echter of het niet beter zou zijn de schuld op enkele jaren tijd drastisch te verminderen via een aantal drastische maatregelen. Met andere woorden, zou het niet beter zijn te kiezen voor de korte pijn, in plaats van voor de langdurige en trage pijn ?
De staatsschuld bedraagt heden ongeveer 100 procent van de totale waarde van onze economie. De sociale uitgaven bedragen ongeveer 25 procent van de totale waarde van onze economie. Als men, ceteris paribus, gedurende 4 jaar alle sociale uitgaven eens tijdelijk zou halveren, dan zou het dus mogelijk zijn onze staatsschuld op vier jaar tijd zowat te halveren. Na die 4 jaar kunnen de sociale uitgaven dan opnieuw op het huidige peil worden gebracht. Vier jaar is een korte periode, die de mensen allicht wel kunnen overbruggen, zeker als ze weten dat de staatsschuld en de interestlasten op die manier voor eens en voor goed op een enigzins beheersbaar peil kunnen worden gebracht. Het tijdelijk halveren van de sociale uitgaven zou eveneens eens een interessant experiment kunnen zijn dat misschien ook positieve effecten zou kunnen hebben. Een groot deel van de sociale uitgaven gaat naar de vreemdelingen. Als zij ineens nog slechts de helft zouden krijgen van wat ze nu krijgen, dan zou een deel van de vreemdelingen het hier misschien voor bekeken houden, zodat wij er dan van af zijn. Als de sociale uitgaven tijdelijk gehalveerd zouden worden, dan zouden ook meer mensen inspanningen leveren om werk te zoeken of zouden ze iets proberen als zelfstandige, in plaats van het dan 4 jaar zuinig aan te doen met hun gehalveerde uitkering. Dat zou de dynamiek van onze economie ten goede komen. Heden nestelen velen zich in de hangmatten van de sociale zekerheid zonder nog initiatieven te nemen. Na die 4 jaar zou dan eventueel overwogen kunnen worden om de sociale uitgaven nog eens 4 jaar op dat gehalveerde peil te handhaven om dan zo de staatsschuld ineens helemaal weg te werken.
|