Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Patsy Stone
Werd er dan ergens universeel bepaald wat de begrippen 'zelfrespect' en 'waardigheid' zouden moeten inhouden? Er zijn mensen die zich graag te kijk zetten en er zijn mensen die daar graag naar kijken. Laat ze toch doen. Leven en laten leven voor mijn part. Er is toch niemand die jou dwingt om er naar te kijken als het je niet bevalt, laat staan er aan deel te nemen.
|
Ja dat kan je inderdaad doen u van afwenden als het u niet aanstaat. Maar wat me vooral stoort is het feit dat porno overal opduikt. Je kunt erbij wijze van spreken niet meer naast kijken. Dan spreek ik over de media in breedste zin van het woord (hoewel er ook mediums intact blijven aan die evolutie).
Onze maatschappij is meer gepornografiseerd om het zo te zeggen dan pakweg 40-30 jaar geleden. Hoewel het eind de jaren '60 het er ook wild aan toe ging. Maar het grote verschil met vroeger is dat de veralgemenisering van porno deel is gaan uitmaken van het alledaagse leven.
Dat kan zo zijn consequenties hebben op het vlak van de ontwikkeling bij mensen. Die dat op hun beurt doorgeven aan hun kinderen (al dan niet in een vaste of samengestelde relatie homo, lesbie, transsexuelen...). Want hoe vreemd het ook klinkt men heeft nog nooit zo veel de mond vol van sex of porno en bergen boeken over liefde geschreven als nu. En wat zien we in praktijk steeds meer veréénzaming (singles) en slechte relatie's omwille van de hoge druk en prestaties die verwacht worden op de matras. Op den duur dreigt het leven (de relatie en omgang met mensen) de dictatuur van de sex te worden. Waarin beide partners een verkeerd beeld hebben over wat mogelijk is. En beseffen dat het (leven) niet kan verlopen zoals in de filmpkes of foto's.
En dat is het gevaar dat schuilt in de veralgemening van porno of sex in de maatschappij. Of laat ons zeggen het erotische ideaal in dit geval van het perfecte goddelijke lichaam waar iedereen naar moet streven. Je kan je er inderdaad van afwenden maar niettemin steeds meer en overal aanwezig. Altijd met het opgestoken vingertje herinnerend (met enige dwang) volg het.