Voor vele van onze bejaarden is het verblijf in een rustoord een dure aangelegenheid. Bedragen van 1250 euro per maand en per persoon zijn courant. Blijkbaar is de overheid niet in staat om deze factuur betaalbaar te houden, ook niet voor die mensen, die hun hele leven gewerkt hebben en bijdragen betaald hebben. Integendeel, voor velen zal het pensioen veel te klein zijn. Dikwijls moeten ze een beroep doen op hun kinderen, sommige op het OCMW om tussen te komen in de verblijfsfacturen.
In plaats van dankbaarheid te betonen tegenover die generatie, die voor een belangrijk deel van onze huidige welvaart heeft gezorgd, en ervoor te zorgen dat hun verblijf betaalbaar is, gaan op vele plaatsen de prijzen nog omhoog. De overheid bespaard waar er minst tegenwind komt. Deze bevolkingsgroep zal niet op straat komen betogen om winkelramen te vernielen en auto's in brand te steken!
Recent blijkt zich een nieuw fenomeen voor te doen in de migratie. Onder het mom van familiehereniging komen nu ook oudere vreemdelingen naar ons land. Na een korte tijd komen ze in een rustoord terecht. Dikwijls worden de maandelijkse rekeningen door de familie niet meer betaald, zogenaamd omwille van de "ontwrichting van de familiale relatie". Deze mensen, die nooit enige bijdrage geleverd hebben tot het systeem van sociale zekerheid, leven hier dan op kosten van de gemeenschap.
Waar is men in dit land toch mee bezig? Is het niet de hoogste tijd dat er een beleid komt waarbij er in eerste instantie voor het welzijn van de Vlaming gezorgd wordt? Is dat immers niet het meest belangrijke? Het Vlaams Blok verbindt er zich toe.
|