Nogal wat consequenties aan geloven (of zo je wil 'aannemen') dat jacob(a)'s voor mekaar bestemd zijn. (bij god, of iets anders doet er niet toe)
b.v.
't Zou aanzetten zijn tot stalking. t Zou stalking goedpraten. Immers, wanneer iemand 't éénmaal in z'n hoofd geplant heeft dat die ene de echte jacob(a) is. Al moet de ander daar niks van weten. Stalking is zeer nabij.
Een zieke geest zou het kunnen zien als een vrijgeleide tot verkrachting van die ene .... (of zelfs als men het heel heel echt geloofd .. uhhh )
Een relatie is iets waar je elke dag aan moet werken. Waarom moe worden wanneer 't toch voorbestemd was.
Het conformisme in : Wanneer je getrouwd ben en je ziet een iets beter (gras over de heuvel). Terugvallen op : Die waar ik mee getrouwd ben was mijn bestemming niet, maar die daar op de heuvel ziet er mijn jacob(a) uit.
Een geloof is geloven (godsdienst), en aannemen (atheïsme) houd in dat je kan veranderen. Dat betekent dat (wat je ook bent) je nooit zeker kan zijn. En twijfels in één relatie, terwijl het overaanbod je om de oren slaat, is absolute niet bevorderlijk.
Wie geloofd (aanneemt) in de jacob(a) zal altijd en eeuwig zijn/haar partner in vraag stellen. Is hij/zij de ware wel ? En zal daardoor de partner altijd vergelijken met de anderen. Altijd op zoek zijn. En eigenlijk nooit tevreden zijn.
Als je gelooft of aanneemt dat 't allemaal voorbestemd is, waarom dan nog iemand 't hof maken. Men kan net zo goed op 't lui gat blijven zitten en hopen dat 'het' ooit gebeurd.
Als je aanneemt of geloofd dat voorbestemming paren samenbrengt dan geloof je (of neem je aan) dat ook perfectie bestaat. Mijne Dame en heren perfectie bestaat niet. En die gedachte is een betere bescherming tegen grote teleurstellingen na dat je getrouwd bent. (voor wet of kerk of beiden, doet er niet toe)
Aan een relatie moet je ELKE dag werken. En dat toont dat er geen jacob(a) voor jou bestaat.