Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Metternich
Wat ik vooral onthou van liberalen/libertariërs/anarcho-kapitalisten is dat jij niet kan zeggen wat de liberale of libertaire of anarcho-kapitalistische these is. Per lib... is er wel een andere stroming.
|
Meningsverschillen betekent niet dat er geen overheersende trends zijn.
Nu, ik ga er niet op wedden; ge zult wrslk wel een paar mensen die zichzelf liberaal noemen die vinden dat mensen niet 'beperkt' mogen worden door gezin & dergelijke. Maar wat je geenszins kan doen is, zoals dat gastje daar, dat extrapoleren naar alle liberalen. Ik ken geen enkele liberaal - zowel in mijn omgeving als de auteurs die ik lees (en ik lees redelijk veel) - die desbetreffende these zou aanvaarden.
Dat heeft overigens eerder te maken met een visie op samenleving en individu dan een politieke stroming. De 'constrained' visie stelt dat gezin, samenleving, etc. noodzakelijk zijn voor individuen om in op te groeien en dat een drang naar 'het perfecte' (zoals 'het ideale gezin') enzo daarin misschien wel heel nobelwaardig is, maar niet zoveel te maken heeft met de realiteit. Wat in concrete plaats, tijd & omstandigheid ideaal is, is altijd beperkt door de mogelijkheden. Een gezin waarin de vader de moeder slaat, lijkt me slechter dan een gezin oznder vader. Ceteris paribus is misschien het eerste beter - ik heb absoluut niets tegen het traditionele gezin. De fixatie omdat als maatstaf in alle menselijke beoordelingen te nemen - wat imo sommige conservatieven doen - is echter, imo, een fout.
Lang verhaal kort; het hangt er maar vanaf wat je bedoelt met 'ingeperkt'. Als dat betekent dat het gezin bijvoorbeeld rechten kan afleiden - de zoon moet bij het gezin blijven, op straffe van dood of iets van dergelijke aard - dan zeg ik 'nee'. Als er mee bebedoelt wordt dat mensen opgroeien in gezinnen & daardoor gevormd worden, dat er in ruil voor de goede zorgen van mama/papa er gehoorzaamheid mag (en behoort) te zijn, dan zeg ik ja. Ik ben een absolute tegenstander van het post-modernistische (ik denk dat die term hier terecht is) gevoel van 'vrijheid/blijheid, zonder verantwoordelijkheden', het best vertolkt in het 'pedagogisch' project waar ouders elke vorm van gedrag van het kind maar door de vingers moet zien, elke vorm van seksuele en andere experimenten, zonder enige vorm van leiding, maar moeten aanvaarden & hun bek moeten houden en gewoon het kind voorzien van voedsel, geld, huizing, zonder enige vorm van wederkerigheid. Daar ben ik absoluut tegenstander van. Ik weet dat er liberalen zijn die zo denken, maar ik ben daar eerder afkerig van - ik denk niet dat het een goed pedagogisch project is. Verder zou ik ook zeggen dat het wel degelijk de ideoloog van het socialisme, met name Marx, is die zei dat mensen maar mochten doen wat ze wensten te doen en dat de samenleving wel zal voorzien in hun benodigdheden. Dat past volgens mij net iets beter in dat plaatje dan het (oude) liberale mantra van individuele vrijheid & verantwoordelijkheid.
But that's just me.