Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
De migranten die hier vijftig jaar geleden strandden werden na de crisis van de jaren zeventig aan hun lot overgelaten en raakten zo afgesneden van "onze" samenleving. De hier geboren kinderen van deze mensen kwamen via het onderwijs echter wel met "onze" samenleving in contact, al zorgde dat ook voor een gespleten opbouw van de eigen identiteit: thuis golden heel andere verwachtingen dan op school. Geleidelijk aan zouden "allochtonen" steeds meer geïntegreerd kunnen raken, maar door eerst gezinshereniging en nu vooral huwelijken wordt het "allochtone" gehalte in de gemeenschap van migranten en hun kinderen toch weer opgedreven. Daar speelt nog mee dat contact met het land van oorsprong veel makkelijker is dan vroeger. Aan dat tweede element kan weinig worden verholpen, vrees ik, tenzij je een aantal principes van onze liberale democratie onderuit wenst te halen. Maar aan dat eerste element (huwelijken, gezinshereniging) kan echt wel worden gesleuteld. Jammer genoeg lijkt men dat aan Franstalige kant niet te beseffen. Er is daar geen VB waarlangs de kiezer een signaal kan uitsturen en ook het intellectuele debat stelt weinig voor in Wallonië. Bijgevolg denken Franstalige politici nog steeds dat er alleen in Vlaanderen een probleem is.
Ik ben derhalve bang dat men nog een tijdje gaat dweilen met de kraan open.
|
Als volgens het onderzoek Marokkanen vrijer willen zijn dan hun ouders, zullen ze minder gauw kiezen voor een partner die heel streng in de leer is. Of dat in de praktijk ook zo uitvalt, is nog te bezien. In Nederland daalt het aantal importpartners, in België nog lange niet, zelfs een lichte stijging is te zien.