Ik zit met een zwaar probleem.
Nl. de spiegels........ ik heb een panische angst opgedaan voor de spiegels. Ja, ook de vertrouwde spiegels, die jaren mn beste vrienden waren, vertrouw ik niet meer....
En dit na het zien van de film mirrors.
Ik durf mijn blik niet meer van mn beeltenis afwenden zolang ik in het visier ben vd spiegels: ik heb angst dat -zoals in de film- mijn vertrouwde spiegelbeeld mij zal kwaad aandoen: mn keel oversnijden, mn mond openscheuren, al mn haar uitrekken, en weet ik veel nogwat.....
Ik durf zeker niet mn rug keren nr de spiegels, neen; ik ga acheruit weg van de spiegels.
Ik ontwijk de vele spiegels in mn huis zoveel mogelijk. In de grote gang vd bovenverdieping durf ik al helemaal niet meer gaan.....
Allé, de spiegels, die vroeger mn beste vrienden waren, 'spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste.....' 'ben ik de mooiste?....' 'spiegeltje dankuwel!
' lijken nu plots mn vijanden geworden te zijn.
Help wat moet ik doen?
Ik zit in grote nood.