[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door De_Laatste_Belg

Ik denk niet dat er werkelijk één zinnig mens rondloopt die de holocaust ontkent, schromelijk minimaliseert, poogt te rechtvaardigen of goedkeurt. De vele getuigenissen, de vele lijken, de kampen, de beelden, de verhalen van overlevenden, .... Het is gebeurd. Daar kan geen redelijke twijfel over bestaan.

Deze hele specifieke wet is daarom zo goed als OBJECTIEF en daarom verantwoord.



Ja de wet is, wanneer letterlijk genomen, een aanfluiting op de 'vrije meningsuiting'. Maar tegelijk is de wet, doordat ze zeer specifiek is en gaat over een erkende waarheid, ook objectief. En daarom te verantwoorden.

De wet is zo danig objectief dat je ze kan vergelijken met een gevulgariseerde natuurwet als: Als jij naakt van een flatgebouw springt, dan wordt je door de zwaartekracht gestraft met de dood.

De kans dat ik in aanraking kom met deze wet is natuurlijk onbestaand. De wet beperkt niet mijn 'vrije meningsuiting'. Nooit en te nimmer. Als ze jouw vrije meningsuiting in de weg staat dan durf ik spreken van: Jij hebt een probleem.



Het strafbaar maken van het ontkennen van eender welke genocide stuit op minstens twee zware problemen.

1/ Deze wet beperkt de 'vrije meningsuiting' doordat ze ...
2/ ... NIET objectief kan zijn.

Met mijn excuses voor het binnenvallen in het midden van de discussie, maar hier heb ik dus grote moeite mee.

De wet stelt 4 mogelijke handelingen strafbaar:
1) ontkenning,
2) schromelijk minimaliseren,
3) poging tot rechtvaardiging,
4) goedkeuring.

Dat is geen objectief te maken onderscheid in wat er precies gezegd wordt, noch staat in die wet ergens 'een objectieve waarheid'. Integendeel, ze is zo subjectief als wat. Vanaf hoeveel % 'onderdrijving' ben ik schromelijk aan het minimaliseren? Als ik Hitler niet afschilder als een monster, ben ik dan een poging tot rechtvaardiging aan het ondernemen? Die vragen zijn niet geheel onnozel, omdat sowieso al veel mensen het verschil niet (willen) kennen tussen revisionisme en negationisme (ik heb ook de opiniebijdragen van Vandenberghe gelezen in DS en sommige reacties hierop, de lijn tussen historisch onderzoek en revisionisme is dus zeer nauw voor sommigen).

Zeg mij eens, waarom het schromelijk overdrijven van deze gebeurtenis dan niet verboden is. Ik mag rustig stellen dat de nazi's 2 miljard mensen hebben vermoord en bijgevolg dan weer wel bijdragen aan de devaluatie van de correcte, objectieve weergave van een historische gebeurtenis.

En dat objectieve waarheid al helemaal moeilijk wordt als we het gaan hebben over genocides in het algemeen, besef je zelf. Maar toch durf je dat inzicht niet toepassen op diezelfde negationismewet, omdat je al min of meer gevormd werd door het idee dat achter die wet steekt: distantieer je ten alle tijde van de nazi's, of we associëren je met hen. Voor de rest: dweep met Attila de Hun, Stalin, Mao, Mobutu of Leopold II, van wie ik zelfs heb moeten leren wat een groot man hij toch was. We vinden dat wel niet leuk, maar hier hebben we geen probleem om met je in discussie te gaan of je gewoon te negeren.

Ik hab dan nog veel liever dat men het veld toch vrijlaat aan dat soort fantasten en gekken en dat mensen uit oprechte morele verontwaardiging ertegen opkomen, dan dat iedereen zit te wachten op de bescherming van de wet, of juist enkel handelt omdat er een wet is. Negationisme is een techniek die niet enkel op de holocaust van toepassing is. Het is een zeer specifieke techniek die speelt met feiten en waar beter zoveel mogelijk mensen vertrouwd mee worden gemaakt om ze in staat te stellen ze te doorzien. Dat doe je door hun te tonen waar de zwakke punten zitten, niet door te stellen 'dit is de waarheid en al de rest is fout'. Want dit 'waarheidsmonopolie' is juist het sterkste argument contra van negationisten. Door het af te schilderen als een officiële versie van het 'establishment', door de overheid in een wet gegoten, verbind je die objectieve waarheid die de wet geacht wordt te beschermen grotendeels met de geloofwaardigheid van diezelfde overheid. Dat is uiterst gevaarlijk in tijden waarin die geloofwaardigheid onder druk komt te staan. Tijden die misschien vandaag niet zo ver af meer zijn.

Dat is wat mij ergert aan die hele discussie rond negationisme. Jarenlang hebben we ze niet nodig gehad, vandaag nog niet denk ik, maar nu opeens is ze zelfs noodzakelijk. Ik heb op school niets anders te horen gekregen dat nazi's het absolute kwaad waren. In de jaren '60/'70 werd ook veel openlijker gedaan rond negationisme dan vandaag. Maar blijkbaar zijn mensen vandaag opeens niet meer te vertrouwen van zodra zo de eerste de beste klojo feiten in vraag begint te stellen.