[Mitgard]

er is de laatste tijd vanuit verschillende hoeken nogal wat kritiek te horen op europa.

waar er voorheen vooral een pro-europa gevoel was, zien we nu een tegenbeweging.
een terugplooien op het eigen nationalisme, het eigen rally around the flag.
europa is bijna een vies woord geworden met een negatieve connotatie.
europa met zijn 'regeltjes', europa kost geld dit en dat.
voor sommige minivolkjes zoals de ieren, de hollanders en de vlamingen valt het blijkbaar zwaar dat de europese vlag soms boven hun eigen volkse draperie wappert.
nochtans heeft een ministaatje meer zeggenschap in de wereld wanneer het deel uitmaakt van een groter geheel dan wanneer het als een muis tussen de olifanten loopt te piepen.
om een rol van betekenis te spelen in de wereld, om stand te houden tussen wereldmachten zoals de VS, rusland, china enzovoort is het noodzakelijk dat europa als een politieke, economische en militaire eenheid kan optreden.
een sterk verenigd europa zal meer respect en ontzag afdwingen dan een lappendeken van ministaatjes.
ook op sociaal economisch vlak kan méér europa en minder politieke fragmentatie een grote zegen zijn voor alle europeanen.
indien de regels ivm arbeidsrecht en sociale bescherming op europees niveau worden vastgeled en opgelegd, zou er geen opbod meer zijn tussen naties in het afbreken van sociale rechten om 'bedrijven te lokken', zoals we het nu zien. bedrijven en regeringen verwijzen voortdurend naar 'de buurlanden' om de sociale rechten van hun bevolking systematisch te kunnen terugschroeven.
ministaatjes lenen zich erg goed om tegen elkaar uit te spelen wanneer het om sociale afbraak gaat.
een vereuropariseren van deze bevoegdheden zou deze neerwaartse spiraal kunnen tegengaan.
sommigen moeten leren beseffen dat we niet meer in de negentiende eeuw leven, en dat bevoegdheden afstaan aan europa geen verlies van trots en soevereiniteit hoeft te zijn, maar een winst van invloed, stabiliteit, vrede en welvaart kan zijn.
trouwens, de verschillende volkeren en rijkdom aan culturen van europa zullen niet verdwijnen door politieke structuren te veranderen.
fransen zullen altijd fransen zijn, en vlamingen altijd vlamingen.
volksnationalisme is een gevoel dat best in het hart gekoesterd mag worden, maar de politieke veruitwendiging daarvan is niet meer van deze tijd.
niet meer van deze wereld, althans.