'Eigen volk eerst' is en blijft een goede slogan. Of tegenstanders hem al dan niet willen besmetten of verbannen, is alleen electoraal van belang. Hoofdzaak is dat hij ideologisch en praktisch de goede richting aanwijst. Vlaams-nationaal en alom nationalistisch. Hij houdt, onomwonden, voor elkeen, overal ter wereld de opdracht in, zich eerst en vooral in te zetten voor zijn eigen volk. Terecht, omdat, als elk volk zijn eigen grondgebied schoon maakt, meteen de hele wereld schoon is. Bovendien brengt hij, om zinvol te kunnen zijn, onvermijdelijk andere vereisten met zich mee. Vanzelfsprekend hoort, 'eigen volk eerst' toegepast te worden in volle respect voor de eigen aard, de eigen taal, het eigen grondgebied en het zelfbeschikkingsrecht van elk ander volk. Uiteraard hoort er, op de tweede plaats, solidariteit bij te onverstaan van alle andere volkeren in nood. Ipso facto vergt die slogan bereidheid tot samenwerking met en onder alle volkeren. En natuurlijk sluit 'eigen volk eerst' het recht en de verplichting in zich te verzetten tegen elke nadelige opdringerigheid of inmenging van vreemden.
Die kreet is onbetwistbaar goed. Jammer is alleen dat het Vlaams Blok, in verhouding tot het vreemdelingenprobleem, de positieve opbouwende kanten van zijn slogan te weinig belicht. Vermoedelijk uit misplaatste electorale berekening?
Het doel van het Vlaams Blok moet Vlaams opbouwend blijven. In 1978, op het eerste congres van het Vlaams Blok (toen nog VNP) poneerde Karel Dillen woordelijk: 'Het interesseert ons inderdaad dat wij morgen zoveel mogelijk stemmen op onze lijst zouden kunnen verzamelen. Inderdaad dat interesseert ons. Maar het interesseert ons niet in de eerste plaats. In de eerste plaats moet ons interesseren die synthese tussen beweging en partij. In de eerste plaats moet ons interesseren dat wij terug naar de Vlaams-nationale beweging gaan en het beeld van een gezonde partij hebben (...) De opdracht van een Vlaams-nationale partij is programmatisch de belichaming te zijn van het Vlaams-nationalisme (...) vandaag, morgen, desnoods binnen 10, desnoods binnen 100 jaar.'
Door Wim Vanderheyden, Leuven
Als Vlaams-nationalist kan ik men enkel aansluiten bij de woorden van de heer Vanderheyden. 'Eigen volk eerst' is overal ter wereld, de meer dan normaalste zaak. Overal ter wereld keert men eerst voor de eigen door, alvorens het leed van anderen erbij te nemen. Overal ter wereld zorgt men eerst voor z'n eigen kinderen, opdat zij niets te kort komen... Alvorens te zorgen voor de kinderen van een ander. Overal ter wereld zorgt men eerst en vooral voor het welzijn én het belang van het eigen volk, alvorens het leed van de rest van de wereld op zich te nemen. Dit sluit échter niet uit, dat een volk, solidair dient te zijn met elk ander volk verkerend in nood. Wanneer 500 000 Vlamingen vandaag werkloos zijn, is het toch de normaalste zaak dat men eerst die mensen aan een volwaardige arbeidsplaats helpt. Als vandaag in Vlaanderen de vergrijzing toeslaat is het toch normaal, dat men al deze mensen een volwaardig pensioen als vervangingsinkomen kan aanbieden. Opkomen voor de eigen identiteit in een wereld van globalisatie is allerminst racistisch of ondemocratisch. Het zegt waar je vandaan komt, het zegt iets over je taal, je cultuur, het zegt iets over het volk waartoe je behoort. En elk volk, dient trots te zijn op zijn identiteit. Opdat men zijn afkomst nooit verloochent. 'Wees Vlaming, die God Vlaming schiep'
Met Vlaams-nationale groet
Koen Vermant
|