[dirk001]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Enerzijds is er geen kat die zal ontkennen dat er (duchtig) van de sociale zekerheid wordt geprofiteerd. In die zin ben ik met jou akkoord dat iedereen - zonder onderscheid - in deze materie zijn of haar verantwoordelijkheid inderdaad (dringend) dient op te nemen teneinde ons solidariteitssysteem niet verder te ondermijnen.

Hier zijn we het dus over eens. Alleen niet met de methode om dit te bereiken vrees ik.

Anderzijds kun je onmogelijk eisen van een ziek of gehandicapt persoon met weinig of geen financiële middelen ter zijner beschikking dat deze zijn 'verantwoordelijkheid' in deze materie opneemt. ... Djeezes, moet ik hier nu écht het principe van de sociale zekerheid beginnen uitleggen?

Deze mensen moeten natuurlijk geholpen worden. Dat is mijn punt niet eens. De vraag is op welke manier worden deze mensen het best geholpen en daar denk ik dat de overheid de slechtste oplossing is die men kan kiezen. De overheid en geld dat gaat nl niet goed samen.

Ik zou er nog iets aan willen toeveogen. Weet je eigenlijk wel hoeveel deze mensen nu krijgen van de overheid ? Iemand met een handicap van 66% krijgt minder dan 1000 euro per maand om mee te leven. Ja ok ze moeten er niet voor werken, maar met zo een bedrag kom je tegenwoordig niet meer toe zeker niet als je nog een keer huur moet betalen. Dus zo sociaal is ons huidig systeem nu ook weer niet. En er zijn dan nog een hoop mensen die uit de boot vallen omdat ze net niet voldoen aan de eisen om zo een bedrag te kunnen krijgen. Dus om te stoefen op ons huidig systeem ik zou beschaamd zijn in uw plaats.

En dan heb je nog een categorie waar ze het vandaag op het nieuws over hadden die zo een 33% of meer arbeidsongeschikt is. Deze mensen krijgen niks en vinden nauwelijks een job. Ja dit systeem is heel erg goed ... wat een goed systeem zeg !!

Ik denk dat er dus wel degelijk serieuze mankementen aan ons huidig systeem zijn dat handenvol geld kost maar blijkbaar nog steeds niet de juiste groepen bereikt. Dus mijn kritiek op ons huidig systeem is vind ik meer dan terecht.

Om nog even een 'laag bij de grondse" sneer te geven - naar het schijnt ben ik daarin gespecialiseerd - ik heb zo'n vermoeden dat er zich in mijn pink méér (christelijke) naastenliefde bevind dan in jouw volledige lichaam...

Ik ben eigenlijk blij dat je dat punt even aanraakt. Naastenliefde kan maar als het vrijwillig is en in dit geval is de sociale zekerheid dat niet. Dus je kan niet spreken van naastenliefde enkel van een verplichte bijdrage waar dus helemaal geen naastenliefde komt bij kijken. Integendeel zelfs omdat mensen nu eigenlijk zomaar dat geld moeten betalen zijn ze zich minder en minder bewust van de problemen die hulpbehoevende mensen hebben. Ze gaan ervan uit dat "de overheid" dat wel oplost met de redenering "we betalen toch al genoeg belastingen".

Je gaat evenwel uit van het idee dat kinderen jouw persoonlijk eigendom zijn over wie je naar goeddunken kunt beschikken. Je bent zelfs gretig bereid om hun leven te riskeren door hen (preventieve) medische hulp te ontzeggen, enkel en alleen op basis van wat obscure religieuze voorschriften.

Kinderen zijn tot ze 18 jaar zijn minderjarig en de ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen ... .
Nee ik ben niet bereid om hun leven te riskeren, maar ik wil de vaccinaties tenminste uitstellen tot ze dat zelf kunnen beslissen. Ik wil geen baby's van 3 maanden oud al volspuiten met toxische stoffen. Als ze oud genoeg zijn moeten ze maar zelf beslissen of ze die vaccinaties willen of niet.

Wens je dit, als volwassene, voor jezelf? Geen probleem. Ga je gang. Ik ben wél benieuwd in hoeverre je je eigen 'verantwoordelijkheid' zult opnemen het ogenblik dat je daadwerkelijk ziek wordt en je je dient te wenden tot de gemeenschap teneinde je te helpen. Want je tot de gemeenschap wenden zúl je! Het ogenblik dat je zelfs maar een ziekenhuis betreedt doe je het namelijk al. Denk er eens goed over na bij je volgende pleidooi om de sociale zekerheid te ontmantelen.

Je gooit hier een aantal zaken door elkaar. Daarnaast heb ik zoals ik ook al in mijn vorig bericht heb aangegeven geen probleem met solidariteit maar dat moet op vrijwillige basis en niet verplicht en zeker niet via de overheid. Als u eens wist hoeveel geld onze overheid spendeert aan subsidies die men dan zogezegd via de sociale zekerheid betaalt. Dat is totaal wanbeheer van ons belastinggeld.

Hoe dan ook, van je kinderen blijf je evenwel �*f! Er is niks dat jou het recht verschaft moedwillig met hun gezondheid te spelen!

Er is niks dat jou het recht geeft om ze in te spuiten met toxische stoffen en andere vuiligheid.

Een rode draad in de betogen van degene die voorstander zijn van die zogenaamde keuzevrijheid is evenwel dat dit steevast éénzijdig wordt doorgetrokken naar anderen. Je eist voor jezelf de keuzevrijheid op, waarom eis jij dit niet terzelfdertijd voor jouw kinderen? Is het inconsequent denken, eigen aan religieuze waanzin, of is het eenvoudigweg hypocrisie? You tell me...

Ik heb geen probleem met keuzevrijheid voor mijn kinderen ... alleen moeten ze dat wel zelf kunnen beslissen lijkt het me. Jij zou hen die vrijheid ook niet geven maar je zou hen verplichten om een spuitje te nemen op een leeftijd waarop ze dat zelf NIET kunnen beslissen. Maw wie is hier de hypocriet ?