Europa: veranderingen
Zoals zo vaak, hoort men hier weinig positieve geluiden over de EU. Voor een deel zal dat uit de hoek komen van nationalistische zwijnen en communisten, maar er zijn ook echte GEGRONDE redenen om néé te zeggen tegen Europa. En die oorzaken moeten niet gezocht worden in de lidstaten zelf, of in de volksmentaliteit, maar in de structuur van de EU, die hopeloos verouderd en vastgeroest is.
De EEG (de voorganger van de huidige Unie) was opgericht tijdens de Koude Oorlog, als tussenpersoon tussen het Oostblok en Amerika. West-Europa bundelde haar economische kracht na de Tweede Wereldoorlog om zich tegen buitenlandse invloeden te verzetten. Langzaam kwamen ook politieke, sociale en monetaire kwesties bij. Het verdrag van Maastricht maakte de EU tot een multinationale organisatie van veelzijdigheid.
Anno 2008 is de EU een weinig democratische instelling: het Europarlement heeft weinig werkelijke macht, en de Commisie die wel macht heeft word niet democratisch gekozen. Het exuus van partijen en landen is meestal iets in de zin van "de mensen zijn er niet klaar voor. De mensen begrijpen het niet". En dat is geen wonder: wanneer men Europa probeert te bellen in Brussel, word men voor simpele informatie eindelijk doorgeschakeld ... tot men weer bij de eerste persoon uitkomt (ik heb het zelf geprobeerd).
Om het enthousiasme en de zin voor Europa ook in West-Europa weer te versterken, wil ik de volgende zaken even kort aan de kaak stellen: men moet het Europarlement veel meer bevoegdheden geven. De Commisie moet worden afgeschaft, of in ieder geval gekozen door het Europese volk. Verder moet men vanuit de EU een duidelijk standpunt innemen, de wil van het volk respecteren en een duidelijk informatief beleid te voeren.
Voor alle duidelijkheid: ik ben een grote voorstander van Europa, en een nog grotere voorstander van internationale integratie van taal en cultuur, maar ik ben geen voorstander van een dictatuur. Ik bedoel maar: welk recht heeft de EU op dit moment om Alexandr Loekasjenko (Wit-Rusland) te berispen om zijn "dictatoriale regimé", terwijl ze zelf eigenlijk precies hetzelfde doet.
|