Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie
Een staking is de uitdrukking van een conflict dat tijdelijk niet via onderhandeling kan opgelost worden. Sinds meer dan 150 jaar proberen vakbonden er in zo'n geval voor te zorgen dat het bedrijf tijdelijk niet normaal kan functioneren. Waar dat vroeger gepaard ging met vechtpartijen, de gendarmen die met de blote sabel op de arbeiders inhakten en ontslag van alle arbeiders die hun nek durfden uitsteken, verliep dat de laatste decennia relatief rustig.
Als het patronaat vandaag vindt dat ze de kwestie op de spits moeten drijven, schieten ze daarmee op termijn in hun eigen voet: het conflict zal veel scherper worden, de loopgraven dieper en de sfeer grimmiger. Als arbeiders hun stakingsrecht gereduceerd zien tot het symbolische vlaggengezwaai en vaststellen dat de rechterlijke en uitvoerende macht op eenzijdig verzoek de belangen van de werkgevers dienen, dan zoeken en vinden ze andere manieren om de strijd aan te gaan. Daar kan het patronaat spijt van krijgen.
|
Dreigementen tot sabotage en vernieling; dat kan nog interessant worden, zeker als je vasthoudt aan het feit dat de vakbond geen rechtspersoonlijkheid heeft. Enkele keren wat vernielers hoofdelijk aansprakelijk houden, en eens zien wat er dan gebeurt
Piketten die mensen beletten binnen te gaan, zijn en blijven nog steeds niets meer dan een uiting van onvermogen om mensen te overtuigen. Easy as that.