[renaat6]

Terwijl wij, zorgelijk om de vermindering van onze koopkracht, de eindejaarsfeesten voorbereiden, kijkt in hert oostelijk deel van Congo een 17.000 man'sterke' UNO-troepenmacht vrijwel machteloos toe hoe 's wereld grote industrie- en financiële machten de plaatselijke War-Lords en regeringen gebruiken in hun strijd om de zeggenschap over de voor hen zo noodzakelijke bodemschatten.

De voorbije jaren ging alle aandacht uit naar het etnisch Darfur-conflict. Ondertussen crepeerde de bevolking van Oost-Congo. Vandaag worden de vijf miljoen slachtoffers die de voorbij tien jaar in het gebied van de grote meren zijn gevallen, aangevuld met 1.2 miljoen vluchtelingen, geteisterd door zowel rebellen als losgeslagen Congolese troepen ,die vorige maand alleen al, 350 (aangegeven) verkrachtingen op hun conto schreven. Blijkbaar kan de wereldpers maar één conflict tegelijk aan, of moet het dodental al ettelijke miljoenen bedragen en de vluchtelingenstroom de kaap van vijfhonderdduizend passeren, alvorens het een noemenswaardig nieuwsitem wordt.

Ondertussen zitten instellingen zoals de UNO-Veiligheidsraad te bakkeleien over welk arm ontwikkelingsland troepen mag, kan of wil sturen en wordt het fabeltje van politieke daadkracht van de Europese unie met een belachelijke 'oproep tot een staakt het vuren' voor de zoveelste keer onder de tafel geveegd.

Nu 11 november voorbij is, en de 11.11.11-actie een recordbedrag heeft opgehaald, kunnen wij met een gerust gemoed terug onszelf beklagen over onze waardeloos geworden Fortis-aandelen en de 'barre' tijden die ons te wachten staan.

Hoe groot moet de schaamte worden, alvorens ze ondraaglijk wordt?...