Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Darwin
De enige wetenschap die op dit gebied een begin van resultaat heeft weten te boeken wordt zelfs door de meeste wetenschappers verguisd als "wetenschappelijk niet correct", het is de astrologie en dan met name de vorm van astrologie zoals die in de Hellenistische wereld is ontwikkeld. Enkel mensen als de "politiek niet correcte" psycholoog Hans J. Eysenck hebben dit gebied op een onbevangen en objectieve manier totnogtoe durven ontginnen.
|
Ik heb mij in vroegere jaren eens bezigggehouden met het nagaan of er zoiets bestaat als astrologische effecten. Ik heb daar zelfs eens een artikeltje over gepleegd: J.Verhulst " Nonuniform distribution of the ecliptical longitudes of sun and moon at the birthdays of top scientists" Psychological Reports 85, p.35-40 (1999). Binnen een jaar of tien wil ik nog eens nagaan of de inmiddels bijgekomen Nobelprijs- en Fieldsmedaille-winnaars hetzelfde effect vertonen (relatief veel zon en maan in Aries, en maar half zoveel in Capricornus). Afwachten dus. Maar voor zover ik kon nagaan werd het effect dat ik vond niet beschreven in courante astrologieboeken. Dus over de astrologie als 'wetenschap' heb ik geen hoge pet op. |
Wat astrologie betreft neem ik de "sceptische" houding aan. Ik bestudeer alles en zie of er dingen in zitten die bruikbaar zouden kunnen zijn.
Terugvinden wie wat juist heeft uitgevonden lukt niet meer, maar ik vind de "principes" die de Grieken of de Hellenen ontwikkeld hebben zeer interessant om verder te bestuderen. De "twaalf principes" zoals die ook weerkeren in de Joodse geschriften en elders slaan volgens mij op fundamentele fenomenen, eigenschappen, wat dan ook.
Het verband tussen planetenstanden enz. kan daar zelfs geheel los van gezien worden. Maar wie de moeite doet om voldoende boeken over astrologie te raadplegen zal moeten toegeven dat in meer dan 90% van de gevallen een niet-dogmatische, kritische en experimentele ingesteldheid typisch is voor auteurs die over dit onderwerp schrijven.
Wat nog typerend is voor de meeste boeken die over astrologie handelen is het mensbeeld dat de auteurs hebben. Praktisch nergens wordt bij hen een mens als "goed" of "slecht" gezien, maar wel als het product van zijn aanleg tesamen met de invloeden die van buitenaf op die mens inwerken. Er is geen sprake van "erfzonde" of "bevrijding", homofilie is geen "afwijking" maar een uiting van een aanleg, mensen moeten niets maar kunnen hun aanleg door inspanning bijsturen en hun talenten al dan niet in een of andere zin ontplooien. Een mens mag zichzelf zijn, los van enige dictatuur van bovenaf of dwang vanuit de sociale omgeving.
Deze onbevangen totale en niet-dogmatische kijk op het universum en de wisselwerking met en tussen de levende wezens die er deel van uit maken lijkt me superieur aan en meer volledig dan eender welke andere wereldvisie die ik ken.
Het is deze dynamische houding die veel vruchtbaarder zal blijken dan het gedachtenloos verafgoden van oude mythen of het neurotisch uit angst voor sociale uitsluiting uitvoeren van inhoudsloze rituelen.