[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Visjnu

Deze analyse kan op twee manieren gebeuren, vanuit de geschiedkunde en vanuit de linguistiek.

Van dit eerste heeft system reeds een voorbeeld gegeven in voorgaande posts. (raadplegen van historische bronnen,...)

In de linguistiek vertrekt men meestal van een Griekse basistekst en gaat men deze terug(?) naar het Aramees omzetten. Bepaalde "moeilijke" delen uit het evangelie worden op die manier soms duidelijker. Een veelgebruikt voorbeeld is de "lastige" passage waarin Jezus beweert dat het makkelijker is voor een kameel om door het oog van de naald te kruipen dan een rijke het koninkrijk Gods binnen te gaan. In het Aramees wordt echter zowel voor kameel als voor touw (dit werd gemaakt van kamelenhaar en kreeg hierdoor geleidelijk aan dezelfde betekenis, een beetje te vergelijken met hoe men in Nederland "magnetron" gebruikt voor microgolfoven) hetzelfde woord (gamlo) gebruikt. Nu, aangezien het ook heel moeilijk is om een dik touw door een oog van een naald te krijgen, blijft de hyperbool wel bestaan. Deze vertaling doet echter veel minder vreemd aan en kan daarom beschouwd worden als een mogelijk argument voor de redenering dat deze passage oorspronkelijk uit het aramees kwam.

Wat zeer moeilijk zal zijn. Zo stelt van der Aalst, op. cit., blz 41:

Door het sterke helleense getij was het ook onmogelijk om tot een volwaardig autochtone expressie van het semitisch denken te komen. De enkele resterende zwerfstenen werden snel overspoeld. Men zou kunnen denken dat door de taalanalyse de psychologie van de syrische (aramese) taal achterhaald of gereconstrueerd kan worden. In feite is daaraan nog niet begonnen. Uitvoerige lexica als die van Kittel en Bauer, monografieën als die van Bomann, Tresmontant, Hessen en talrijke artikelen die de semitische achtergrond van de bijbelse termen reveleren en bestuderen zouden hierbij van nut kunnen zijn, aangezien het om aanverwante talen gaat…/… Maar zo gauw als men er een taalfilosofie of psychologie uit samenstelt verlaat men de semitische bodem. Het is juist een van de kenmerken van de bijbel, van de koran, van de vroegste syrische literatuur, dat er de systematiek bijna geheel afwezig is.