Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sus Iratus
U bent hopelijk toch niet zo naief om te geloven dat die herstelbetalingen ooit ten goede zijn gekomen aan de door het Duits militair industriëel complex aangerichte schade aan gealliëerde zijde? Dat geld werd gewoon gebruikt om de Franse, Britse en andere staatskassen te spekken, en het gewone volk, dat het meest te lijden had gehad van WO I kreeg van hun respectievelijke overheden hoogstens een schamele aalmoes toegeschoven. En ook bij volledige herstelbetalingen zou dat niet anders geweest zijn.
Duitsland betaalt nog altijd elke jaar redelijk grote bedragen uit aan de slachtoffers en nazaten van slachtoffers uit WO II, net zoals Duitsland zich nog altijd en overal officiëel verontschuldigt voor wat er tijdens WO II gebeurd is. Net zoals Duitse kinderen ook op school leren om zich bij elk contact met buitenlanders toch vooral maar te verontschuldigen voor de wandaden die door hun grootouders en overgrootouders mogelijk gepleegd zouden kunnen zijn. Inmiddels drie naoorlogse generaties Duitsers, die zelf part noch deel aan die hele Tweede Wereldoorlog hadden, de meesten waren toen niet eens geboren, is een collectief schuldgevoel aangepraat.
Dat de gruwelen van WO II en de gevolgen van waartoe een totalitaire staat kan leiden in herinnering worden gehouden en daarmee als waarschuwing kunnen dienen voor toekomstige generaties, is niet meer dan begrijpelijk en zal elk weldenkend mens onderschrijven. Maar het einde van die oorlog ligt intussen al wel 63 jaar achter ons. De hoogste tijd om eens vooruit te kijken derhalve.
|
Ja, en wat is het volgende? Belgie dat als laatste land in de wereld amnestie verleend? 60 jaar na de andere landen?