Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey
De casuïstische reflex 
Pg 64 - 67 in 'Het Fundamenteel Rechtsbeginsel'.
In ieder geval; zelfs als we uitgaan van de waarheid van uw statement, dan nog betekent het niets zoals je het nu uit. Wat je nu uit is 'frustratie' om God weet welke reden. Als ge geïnteresseerd zijt in diepgaandere libertarische vraagstukken; goed. Start een topic. Als ge wilt zeuren; goed. Laat mij gerust. |
Ik wil helemaal niet zeuren. Dat ge al iets zegt als 'zelfs als we uitgaan van de waarheid van uw statement' is al een heel wat voor u. Gewoonlijk dúrft ge daar zelfs niet van uitgaan. Misschien is die casuïstische reflex wel waar het hier om draait: rechtlijnige toepassing van het non-agressieprincipe in de praktijk of toch een zeker pragmatisme? Het stoort mij dat ge het totaal onmogelijk acht dat dat laatste misschien toch beter zou kunnen zijn. Ik heb het nooit zo gehad voor mensen die zo hard vastklampen aan hun overtuigingen en immuun zijn voor kritiek, omdat ge de waarde van die overtuigingen onmogelijk kunt kennen - 't zijn geen natuurwetten he.
De voorstanders van pragmatisme wijzen weleens op de perversiteiten die de toepassing van het non-agressieprincipe oplevert, of op kan leveren. Dat kunt ge dan erkennen, zonder uw positie te verlaten, maar zelfs dat doet ge niet. Die perversiteiten zijn altijd onbestaand of irrelevant. En nogmaals is uw uitspraak dat er in een volledig vrije markt geen werkloosheid is, behalve vrijwillige daar een goed voorbeeld van. Ge onttrekt u gewoon aan elke discussie. 't Verdict staat al op voorhand vast: agressie is slecht, en ieder die iets anders beweert snapt het niet, is naïef of moreel inferieur. Dat gij dingen over het hoofd durft zien, dat zou nooit bij u opkomen ... En dát is wat ik u verwijt.