Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Karma
Het valt toch op dat het voornamelijk de oudere politiekers zijn die nog veel op televisie komen. Eyskens, (nu ook eventjes) Martens, De Croo, Dehaene, Claeys, Tobback en nu ook onze eerste minister Van Rompuy. Waarschijnlijk gevestigde waarden natuurlijk terwijl veel jongere politiekers er niet toe komen om zich te "profileren".
Is de politiek van de jaren tachtig, negentig zo veel anders dan nu? Ik denk het niet eerlijk gezegd. Er waren ook heel wat communautaire spanningen (met ups en downs) en we hadden toen tevens een zware economische crisis. De olie heeft toendertijd zelfs duurder gestaan dan nu (procentueel gezien dan).
|
Ik denk dat dit vooral te maken heeft met het feit dat wanneer je als 'politiek geïnteresseerde jongere' een stap zou durven wagen in die politiek, je je bijna zeker moet aansluiten bij een van de 'grote' partijen (LDD, NV-A, CD&V, Sp.A, VB, VLD) als je iets in de pap te brokken wilt hebben. Deze partijen zijn helaas allemaal een toonbeeld van verzuring en verzuiling van de maatschappij. Het speelt zich onder onze ogen af: al meer dan een jaar zitten we opgezadeld met hetzelfe afgezaagde liedje, dat maar niet uitgespeeld raakt.
Ik keen heel wat jongere mensen die intelligent en spraakzaam genoeg zijn, maar die zich afkeren van de politiek net omdat er net nooit iets opgelost raakt in dit land, net zomin als er geluisterd wordt naar de jongere generatie. Die worden genegeerd. Je zou het voor minder een ver-van-mijn-bed show noemen.