Ze verkochten hele degelijke stiften ten voordele van de Damiaanactie en één van de twee legde heel goed uit voor wat het geld ging worden gebruikt. Een warm gevoel overviel me. Ze bestaan dus toch, kinderen met interesse voor wat er in de wereld gebeurt. Mits aanmoediging van ons volwassenen kunnen we dan toch een generatie lanceren die het internet niet alleen voor entertainment gebruikt. Ik legde hen uit hoe ze via sommige van m’n links al hun potentiële doelgroepen en de mensen die die mensen ver van ons bed wereldwijd begeleiden, konden bereiken. (zie link onderaan over artikels door mensen in ngo's werkzaam)
De tijd ontbrak hen en mezelf om hen uit te leggen hoe die oorlog in Gaza in mekaar zat en waarom alle regeringen en partijen in het conflict er niet in slaagden om de mensen aldaar degelijk werk en inkomen te verschaffen, maar er integendeel wel in slaagden van bevolkingsgroepen tegen mekaar blijven op te zetten. Het had ook geen zin om de ‘naamsverandering’ bij de SPA toe te lichten of uit te leggen dat de ‘groenen’ momenteel roder programmapunten hadden dan diegenen die het nog bij de SPA voor het zeggen hadden. Kinderen hebben die eigenlijk geen 35urenweek de dag van vandaag ? Misschien zou ik hun jeugdige geestdrift alleen maar ontmoedigen door het over een belasting op de fortuinen van meer dan 1 miljoen euro te hebben…ze zullen met het ouder worden wel zelf hun besluiten trekken uit het reilen en zeilen in de wereld zeker. Ik vergat hun foto te nemen, maar die is toch al gesafed in mijn eigen ‘waves’.
‘Indien gij niet wordt als deze kinderen’, herinner ik me van mijn opvoeding …en inderdaad, ze hebben nog die gewone spontane reflex van op te komen voor iets wat hen onrechtvaardig lijkt. Ze brachten weer wat verfrissende contacten in onze wijk teweeg. Dat noem ik pas ‘de boer op gaan’, dat waar onze grote politiekers de mond van vol hebben, maar waarmee ze in de praktijk in het algemeen alleen maar bereiken dat de gewone kiezer tijdens hun verkiezingstochten het verschil tussen al die mekaar bekladdende partijen niet meer ziet. Tussen de verkiezingen door mogen we op onze schermen en in onze kranten proberen uitvissen waar nu eigenlijk nog de wezenlijke verschillen tussen al die bekende politieke Vlamingen zitten. Wat zouden deze kinderen later willen worden, vroeg ik me af. Maatschappelijk werker misschien ? Mensen proberen helpen uit het doolhof aan sociaal veel te ingewikkelde wetten ? Hopelijk worden ze later geen werkloze ingenieurs in de alternatieve energiesector, want al beloofd de hele politieke wereld vooruitgang op allerlei vlak, in hoeverre gaat de graaicultuur van de maximumwinsten geen spaken in de wielen van die en andere toekomstdromen steken ?
Ik gaf hen alvast een link mee .
http://www.mo.be/index.php?id=49&tx_ttnews[cat]=70&cHash=1b0c03a747
Nu nog even een biljet van 5 euro dat ze laten vallen hebben terugbezorgen
octo 17/01/09