Veel Vlamingen hebben steun verleend om de nodige senten bijeen te brengen voor dat meisje.
Zelfs al wisten we het op voorhand: er was geen garansie dat de medisijnen het meisje konden redden; er was zelfs geen garansie dat de medisijnen geleverd konden worden (en wie weet durft de firma de medisijnen niet leveren, omdat ze nog niet ver genoeg ontwikkeld zijn - terwijl zulks toegeven een element is die zou spelen in de konkurensie en wie weet risiko op namaak, plagiaat enz.)
Maar daar gaat het nu even niet om.
Het is zeer eerbaar dat de papa van Sandra de senten in afwachting niet stopt in een eigen opgerichte VZW, en ze "elders" parkeert. Ik acht die papa enorm hoog daarvoor.
Maar die papa is wel politiek onervaren.
Heel wat flaminganten die senten gestort hebben, of meegewerkt hebben aan de verschillende inisiatieven, wisten niet op voorhand dat de belgisistische B.stichting mee in het bad getrokken zou worden.
Spijkers op laag water?
Mogen mijn "gevoelens" niet meespelen? En wel die van vb. vakbondsmilitanten, mocht de papa de sosiale dienst van zijn eigen vakbond uitgekozen hebben om hem te helpen die senten zo eerlijk en doorzichtig mogelijk te parkeren?
Of waarom niet bij een lokale afgevaardigde van een politieke partij (zoals de mama van die verdwenen broer en zus, die mama die lid is van de kommunistische opvolger van de PVDA ?) enz.
Dus geen 'kritiek' van mijnentwege op die papa. Eigenlijk het tegendeel zelfs !!
Wel kritiek op onze scheve maatschappij-organisatie. Via een koning B. stichting en via de solidaire gevoelens van de mensen, politiek munt slaan voor de belgisistische zaak.
link:
http://www.standaard.be/Krant/Tekst/...130&demo=False
Citaat:
vrijdag 30 januari 2009
Sandra's geld gaat naar Boudewijnstichting
BRUSSEL - Vader Massart geeft zich nog niet gewonnen: hij daagt het farmabedrijf Shire voor de rechter.
Het verhaal van Sandra Massart (7) uit Temse krijgt een gerechtelijk staartje. De ouders van het meisje zeggen dat ze het de farmareus Shire voor de rechter zullen dagen, omdat het bedrijf hen geen experimenteel geneesmiddel wil verkopen. Shire zegt dat het nog in volle ontwikkelingsfase en niet voorradig is.
Het meisje dat aan een dodelijke stofwisselingsziekte lijdt, veranderde in een jaar tijd van een vrolijke kleuter in een zwaar gehandicapt kind. Haar ouders starten met de actie Red Sandra die heel het land ontroerde. Via allerhande solidariteitsacties zamelden ze 400.000 euro in, en weldoeners beloofden de rest bij te passen.
Vader Massart geeft zich niet gewonnen en daagt het farmabedrijf voor de rechter. 'Het is geen kwestie van kunnen, maar van willen,' zegt Wiliam Massart. 'Op een vergadering kreeg ik woensdag te horen dat Shire bijkomende testen wil doen met vijftien patiënten, maar dat er te weinig productiecapaciteit is voor zestien. Bovendien heb ik een offerte in handen van het Deens bedrijf dat het middel ontdekte en doorverkocht aan Shire. Als zij het vorig jaar konden leveren, moet Shire dat ook kunnen. Ik beroep me op artikel 2 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens waarin staat dat ieder mens recht op leven heeft. Shire schendt het recht van mijn dochter door het medicijn niet te verkopen.'
In afwachting van een herziening door Shire, geeft hij het ingezamelde geld in bewaring aan de Koning Boudewijnstichting. Dat is juridisch gezien mogelijk. 'Een schenking zonder bijkomende voorwaarden aan een persoon is onherroepelijk,' zegt professor civiel recht aan de KUL Bernard Tilleman. 'Geschonken is geschonken, al kan er wel discussie bestaan over de doorslaggevende beweegreden van de schenker. Die reden kan het leven van Sandra zijn of meer in het algemeen de ziekte.' (elb)
|