Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Het toont inderdaad aan dat dat geen toevalstreffers waren.
Het is blijkbaar weinig mensen opgevallen dat ik een vergelijking maakte tussen een volwassen mens en een pasgeboren kind. Eén zo'n volwassen mens beweerde zijn leven te willen geven voor zo'n kind. Ik heb slechts aangegeven hoe dat kind zich m.i. verhoudt tot die volwassene.
Je kunt zo'n kind "lief" en "schattig" vinden, maar dat vinden we eerlijk gezegd nogal makkelijk van wezens die we in onze macht hebben. Het is "schattig" omdat het ons niks kan maken. Het heeft ons nodig en dat bewustzijn schenkt ons voldoening: eindelijk zijn we voor iets of iemand nodig.
Hoe je echter ook kronkelt en draait, het leven van zo'n kind is grotendeels redeloos en amoreel. Het bevindt zich nog in een pril, prematuur stadium van het mens-zijn. Het heeft de baarmoeder alleen verlaten omdat het fysiek te snel aanzwelt.
Een volwassene daarentegen is het product van duizenden menselijke investeringen: het is opgevoed, er zitten waardevolle ervaringen in gebeiteld, het beschikt over kennis, morele gevoelens, vaardigheid, wijsheid. Dat laat zich niet zo gauw vervangen. Zo'n leven opofferen voor dat van een kind vind ik - rationeel gezien - nonsens.
Daar wilde ik op reageren. Met de botte bijl, dat wel, en wellicht was dat niet de beste tactiek. Soms haalt de overtuiging het al eens van de diplomatie. Ik ga mij daar niet voor verontschuldigen, maar ik zal in de toekomst wat meer oog proberen te hebben voor de gevoeligheden van sommigen.
Groet,
Den Duisteren Duikboot
|
Gij zondaers, leer dan toch dat Gijlieden den draeck niet zult steken met iets waarover het Volke in ene Emomoment communiëert! Verachting, Hel en Verdoemenis zullen Uw droevig maar verdiend lot zijn en Ten Euwigen Tijde zult Gijlieden branden!
Alzo spraken en dachten Jazeker en E. Gidius en 'sHemels bliksems werden over Ulieden geslingerd.