Even voor de lezers die nog niet zo ingevoerd zijn in de betekenis van Arabische woorden, citeer ik de Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Ummah
We hebben in Europa kunnen zien hoe de laatste 50 jaar het Christendom is teruggedrongen tot een niche-bestaan in de maatschappij die nu overwegend seculier is.
Velen veronderstellen dat eenzelfde proces de hier in Europa aanwezige Mohammedanen zal aantasten in hun geloof. Dat ze dus steeds minder naar de moskee gaan en zich niets meer laten voorschrijven door Gods Grondpersoneel. Het kontakt met eonze beschaving werkt dus matigend.
Erg veel zicht is er niet op hoe het gaat. Een oorzaak zal zonder twijfel de sociale druk en de straffen zijn die een afvallige, die zijn afvalligheid bekend maakt, zal treffen.
Betrouwbare cijfers over de mate van moskee-bezoek zijn er niet.
Daarom kijk ik eens naar de grensgebieden van de Ummah en hoe de ontwikkeling daar is.
Als eerste Turkije. Daar heeft een religieuze partij de verkiezingen gewonnen en af en toe horen we (mijns inziens) bedenkelijke uitspraken van Erdogan en andere Hoge Pieten. (De koepels zijn onze helmen, de minaretten onze bajonetten, de gelovigen onze soldaten) Ik zie een beweging richting meer geloof, niet minder geloof onder de bevolking.
Pakistan, dat grenst aan India begon als seculiere staat voor Moslims en is in de loop der jaren (ook via wetgeving) steeds meer een religieuze staat geworden.
Bangla Desh: ontstaan na een oorlog die vele Hindu's naar India deed vluchten. Momenteel zwelt de vluchtelingenstroom weer aan. Geloofsfanatici krijgen steeds meer aanhang.
Maleisië: hier wordt de minderheid van niet-Moslims steeds verder onder druk gezet en krijgen de positie van 2-de rangs burgers. Aan de noord grens met Thailand is een afschuwelijke terreur aan de gang met als doel deze ex-sultanaten te zuiveren van anders-gelovigen en zij die niet voldoende gelovig zijn.
Philippijnen: de strijd om de zelfstandigheid van eilanden die een moslim-meerderheid herbergen, gaat voort en laat niet af.
Nigeria: in het noorden is de sharia ingevoerd waar voorheen een seculier rechtssysteem uit de koloniale tijd was. Er is voortdurend actie om meer provincies tot de sharia te brengen.
Gaza: hier heeft de arabisch-socialistische partij van Fatah het moeten afleggen tegen religieuze fanaten.
Zo kan in nog wel doorgaan met landen aan de grens van de Ummah. Nergens zie ik dat de bevolking zich minder religieus gaat opstellen vanwege een kontakt met een andere beschaving.
Dus mijn vraag blijft: moeten we ervan uitgaan dat in de toekomst de Mohammedanen in Europa minder gelovig zullen worden door omgevingsinvloeden?