Veel vragen, en terecht vragen. Een zo concreet mogelijk antwoord :
1. Als wij aan Vlaamse kant de meerderheid halen (wat nog zeer af te wachten valt, gelet op het kiessysteem waar de opiniepeilingen geen rekening mee houden), dan ligt voor ons het dossier van de toepassing van de taalwetgeving prioritair op tafel. De toepassing van de taalwetgeving op alle vlakken : administratie, gezondheidszorg (ziekenhuizen!), politie, gerecht... Indien de Franstaligen niet willen dat een wetgeving toegepast wordt die bestaat sinds 1963 maar nog nooit toegepast werd, integendeel altijd gesaboteerd werd, dan kan men zich afvragen wie de instellingen blokkeert : diegenen die een correcte toepassing van de bestaande wetgeving eisen, of diegenen die blijven weigeren de bestaande taalwetgeving, na veertig jaar!, correct uit te voeren.
2. Wat de splisting van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde betreft : is er een mooier voorbeeld van hoe België in elkaar steekt ? Heel politiek Vlaanderen, van Vlaamse pratijen over Vlaamse regering, Vlaams parlement, Vlaamse bestendige deputaties, Vlaamse gemeentebesturen zeggen dat het er nu eens van moet komen. Er is inderdaad geen enkele objectieve reden waarom Waalse partijen bij ons in Halle-Vilvoorde stemmen kunnen komen ronselen, terwijl het omgekeerde niet kan. Het is bovendien een ongrondwettelijke regel. Ondanks die vaststelling, komt de splitsing er niet, omdat de Franstaligen hun veto uitgesproken hebben en dreigen met een regeringscrisis. Zij vinden die kwestie dus wel een regeringscrisis waard, onze Vlaamse politici blijkbaar niet. Het zegt genoeg over wie hier de plak zwaait en over wie onderdanig wil knikken. Feit is dat de Franstaligen wel de moed van hun overtuiging hebben, het gros van de de Vlaamse politici niet.
|