De Europese Unie is geen tweede Verenigde Naties. Zij is per definitie niet universeel.
Dat wil zeggen dat landen die geografisch, politiek en cultuur-historisch geen deel uitmaken van Europa niet thuishoren binnen de EU. Anders moeten straks dus ook India, China, Brazilië en Argentinië kunnen toetreden? Dat is toch al te gek.
Turkije (en bv. ook Rusland) horen m.i. niet thuis binnen de EU. Maar zij zijn natuurlijk wel belangrijke buren, waarmee bevoorrechte relaties en samenwerkingsverbanden moeten uitgewerkt worden.
Overigens zijn er ook nog wel andere redenen om Turkije niet toe te laten (geen democratische rechtsstaat; constante dreiging van militaire staatsgreep; te aggressieve en militaristische buitenlandse politiek; schending mensenrechten en rechten van Koerden en Christenen; onvoldoende economisch ontwikkeld; onstabiele grenzen met Syrië, Irak, Iran en de Kaukasus); en ga zo maar door). Maar die redenen, hoe belangrijk ook, zijn van tweede orde. Fundamenteel is dat Turkije geografisch, politiek en cultuur-historisch geen Europees land is.
Het zou eerlijker zijn van de EU-regeringen om dat ook duidelijk, en met alle nodige respect voor Turkije, te zeggen. Nu bedriegt men de Turken èn zichzelf. Over korte-termijnpolitiek gesproken!
|