Ik heb hier al enkele mogelijke (pogingen) tot theorien gezien over (alcohol)verslaafden, eventueel met inherent ook een theorie over hoe het probleem opgelost wordt.
Volgens mij geldt wat betreft ieder middelengebruik één regel:
eet je vetrijke voeding, snoep, gebruik je drugs, alcohol, sigaretten, ... of eender wat als manier om met problemen (stress, eenzaamheid, relatieproblemen, innerlijke leegte, somberheid, te weinig spanning in het leven, ... ) om te gaan, dan is er een probleem, of is de kans reëel dat er zich één zal ontwikkelen.
Een andere valkuil is de gelegenheids- of gezelligheidsdrinker die ofwel nogal een levensgenieter is en bij zijn etentje een goed wijntje wil, (wat er dan eerst een halve en dan een hele fles wordt (in de frigo wordt hij toch slecht...)], ofwel het type dat veel recepties afgaat, sport, feestjes/café's bezoekt en bijgevolg veel drank consumeert. Hij is niet verslaafd. Hij heeft zichzelf nooit gezien als een (mogelijke) alcoholist. Daar is mogelijk ook geen enkele reden toe.
Maar als hij/zij 's avonds thuiszit terwijl er geen gelengeheid is en men toch naar drank zal verlangen, dan is er een probleem.
Over het algemeen zou ik iedereen afraden om volledig op je eentje thuis beginnen drinken. Buiten het toeziend oog van de sociale controle en de 'mensen met gezond verstand' in het geniep beginnen drinken, is vaak om problemen vragen.
Een verslaving is trouwens niet iets dat je overkomt. Het is ook niet genetisch voorbestemd. Je moet het heel actief worden... en dus liefst ook niet verwonderd zijn dat het terug afbouwen eveneens tijd nodig heeft. De kans is reëel dat dit minder tijd nodig heeft dan het werk dat er nodig is om een verslaving te krijgen.
Hier is wel wat interessante informatie te vinden. Plus een soort check-list-je voor wie wil weten of hij een probleemdrinker kan zijn of niet.